Filmske novosti...

Motovun u Laubi



Motovun filmski festival gostuje od 19. do 28. avgusta u zagrebačkoj Laubi, a predstaviće izbor od deset filmova sa proteklog 19. izdanja, koji su izazvali najveću pažnju, počev od argentinskog bioskopskog hita “Klan” Pabla Trapera do dugoočekivanog dokumentarca “Gimme Danger” Džima Džarmuša (Jim Jarmusch) o Igiju Popu (Iggy) i Studžis (The Stooges).

Motovunska publika nije imala priliku ni da vidi Džarmušov film o Igiju Popu, budući da je taj kultni američki nezavisni autor odlučio bio da ga doradi nakon svetske premijere ranije ove godine u Kanu, na kojoj su on i Igi ispraćeni ovacijama. Motovun zagrebačkom projekcijom na neki način vraća publici dug.

Publika u Laubi imaće priliku da vidi i filmove koji su otvorili i zatvorili 19. Motovun – američki “Tangerine” (Sean Baker) i italijanski “Potpuni neznanci” (Paolo Genovese), te nagrađeni irski film “Viva” (Paddy Breathnać), i dela velikih autora kao što su “Anomalisa” (Charlie Kaufman, Duke Johnson) i “Poezija bez kraja” (Alejandro Jodorowsky).



Biće prikazan i festivalski hit “Ubice na točkovima” (Attila Til), “Lopovska čast” (Peter Grönlund), te klasik “Amarcord” Federika Felinija (Federico Fellini).



Motovun film festival predstavio je u 19. izdanju oko stotinu filmova različitih žanrova, nudeći presek najnačajnije svetske nezavisne produkcije, kao i najboljih ostvarenja iz Hrvatske i regiona. Aktuelnost je potvrdio pratećim programom “Gde ste bili 2016?”, kojim se uključio u raspravu o jačanju desnice u Evropi.



Glavnu nagradu 19. MFF-a osvojio je irsko-kubanski film “Viva”, posebno priznanje dodeljeno je ruskom filmu “(M)učenik”, dok je nagradu žirija FIPRESCI odneo film “Dobra žena” Mirjane Karanović.

(SEEcult.org)

51. Filmski susreti



Festival glumačkih ostvarenja - Filmski susreti u Nišu predstavlja u 51. izdanju 12 filmova u takmičarskom programu, uključujući i koprodukcije u kojima glumci iz Srbije igraju glavne uloge, a počeće 20. avgusta filmom “Dnevnik mašinovođe” sa Lazarom Ristovskim u glavnoj ulozi, dobitnikom nagrade “Pavle Vuisić” za doprinos umetnosti glume u domaćem igranom filmu.

Ristovski je i producent te tragične komedije o profesiji mašinovođa, u režiji Miloša Radovića, a prestižna nagrada, koju dodeljuje Udruženje filmskih glumaca Srbije, biće mu svečano uručena na otvaranju 51. Filmskih susreta na Letnjoj pozornici niške Tvrđave.

Odluku o dodeli nagrade “Pavle Vuisić” Ristovskom doneo je žiri koji su činili prethodni dobitnici te prestižne nagrade: Vera Čukić (2013), Mihailo Janketić (2014) i Jelisaveta Seka Sablјić (2015).

Nagrada se sastoji od plakete sa likom Pavla Vuisića – delo vajara Milorada Tepavca, monografije i dokumentarnog kratkog filma o laureatu. To značajno priznanje, koje se smatra nagradom za životno delo, ranije se zvalo “Slavica”, a od 1994. godine nosi ime Pavla Vuisića, legende srpskog i jugoslovenskog filma.

Ristovski je na Filmskim susretima osvojio 2009. godine Gran pri “Naisa” za uloge u filmovima “Sveti Georgije ubiva aždahu” i “Đavolja varoš”, a početkom jula bio je i zvezda festivala Cinema City u Novom Sadu koji mu je dodelio nagradu za doprinos kinematografiji.



Osim u “Dnevniku mašinovođe”, publika 51. Filmskih sureta videće Ristovskog i u filmu hrvatskog reditelja Zrinka Ogreste “S one strane”, za koji je dobio nedavno Zlatnu arenu na 63. Pulskom filmskom festivalu.

U konkurenciji 51. Filmskih susreta su i filmovi "Sporazum", "Procep", "Dobra žena", "Igra u tami", "Otadžbina", "Pored mene", "Smrdljiva bajka", "Inkarnacija", "Braća po babine linije" i "Vlažnost".

Poslednje festivalske večeri će biti prikazani dokumentarni filmovi nastali u Nišu - "Lutajuća srca - arhiv emocija" i "Radnički je ljubav Niša".

Stručni žiri 51. Filmskih susreta čine: Sloboda Mićalović (predsednica), Tanasije Uzunović i Kalina Kovačević.

Program In memoriam proširen je za još jedno ime, pa će publika moći da se podseti i glumačkih ostvarenja Mire Stupice, koja je preminula 19. avgusta u Beogradu.

Novina 51. Filmskih susreta su studentske radionice, a očekuje se dolazak studenata glume sa Cetinja, iz Banjaluke, Novog Sada, Beograda i Kosovske Mitrovice.

Još jedna od festivalskih novina Art film kolonija, koja će okupiti sedmoro mladih umetnika koji će tokom festivala stvarati, a zatim svoje radove lično uručiti nagrađivanim glumcima.

“Tema radova je glumačka scena. Odabrala sam sedam mladih slikara, od kojih svako ima jedinstven stil. Zamišljeno je da u jednoj od prostorija pres centra slikamo svakog dana, po pet sati, a da oni svoje radove uruče na poklon glumcima”, izjavila je kademska slikarka Jelena Stošić.

Prateći program 51. Filmskih susreta obuhvata izložbu niškog fotografa Jovana Šurdilovića, posvećenu jubilarnom, 50. izdanju tog festivala, te izložbu fotografija Bobana Stefanovića, posvećenu slavnom glumcu Miji Aleksiću, koju organizuje Kulturni centar Gornjeg Milanovca u saradnji sa Jugoslovenskom kinotekom. Publika će imati priliku da pogleda i postavku portreta “Legende našeg glumišta” slikarke Aleksandre Jelović.

Za 51. Filmske susrete u prodaju je pušteno 1.500 kompleta karata, a novina je da neće biti besplatnih kompleta ulaznica za gradske funkcionere i direktore gradskih javnih preduzeća i ustanova, već je odlučeno da ih dobije određen broj najbolјih učenika, studenata i sportista koji su ostvarili zapažene rezultate na međunarodnim takmičenjima.

“Cilj nam je da pokažemo koje kategorije moramo da čuvamo. Zbog toga smo doneli odluku da komplete karata podelimo onima koji su na najbolji način reprezentovali sebe, svoju porodicu i grad kako u zemlji, tako i na internacionalnim takmičenjima”, izjavio je gradonačelnik Niša Darko Bulatović, ističući da je obaveza gradskih vlasti da skrenu pažnju javnosti na mlade, nadarene pojedince.

Iako je ranije najavljivano da postoji mogućnost za kupovinu pojedinačnih karata, na konferenciji za novinare rečeno je da su sva mesta popunjena i da tih ulaznica neće biti u prodaji.

Filmski susreti ove godine raspolažu fondom od 18,3 miliona dinara, od čega su gradske vlasti obezbedile 15 miliona, a Ministarstvo kulture i informisanja ostatak.

Prošle godine, na 50. Filmskim susretima, Gran pri “Naisa” posthumno je dodeljen Vlastimiru Đuzi Stojiljkoviću za ulogu u filmu “Bez stepenika” Marka Novakovića. Nagrada “Car Konstantin” za najbolju glavnu mušku ulogu dodeljena je Nikoli Rakočeviću za uloge u filmovima "Branio sam Mladu Bosnu" i "Nebo iznad nas", dok je nagradu “Carica Teodora" za najbolju glavnu žensku ulogu dobila Jovana Stojiljković za ulogu u filmu "Panama".

Na 50. Filmskim susretima, u organizaciji Niškog kulturnog centra, prikazano je 16 domaćih filmova, a jubilej je protekao i u znaku kasnog usvajanja finansijskog plana tog festivala, jedinog u regionu posvećenog glumcima.

Nevena Ranđelović / SEEcult.org

Svi smo mi priča



Festival kreativnog dokumentarnog filma MakeDoks u Skoplju predstavlja od 20. do 26. avgusta više od 60 ostvarenja iz celog sveta, objedinjenih sloganom “Svi smo mi priča”.

Filmovi sedmog MakeDoksa podeljeni su u pet programa, a pored glavnog, tu su i Novi autori, Ruski sneg, Kratki dokumentarci i Studentske priče.

Program će biti održan u jedinstvenom ambijentu Kuršumli-ana, Čifte amamu i u Muzeju savremene umetnosti, a uz filmove organizatori su najavili i radionice, koncerte i nagradne igre.

Za sedmi MakeDoks je bilo prijavljeno više od 400 filmova, a biće prikazana 63, što je dvostruko više nego 2015. godine. Povećan je i broj gostiju, koji će biti više od 50.

Novina MakeDoksa je program “Zemlja u fokusu”, a ove godine to je Rusija. Takođe, uveden je takmičarski program studentskih dokumentarnih filmova.

Sedmi MakeDoks posvećen je pripovedačima, a prikazaće i dokumentarce nastale bez prethodno napisanog scenarija.



Program počinje toplim, tužnim filmom “Moj izokrenut svet” Petre Seliškar koji je zasnovan na muzici i pesmama slovenačkog glumca, režisera, pesnika i pisca Frana Milčinskog Ježeka, a nastao je u makedonsko-slovenačko-hrvatskoj koprodukciji.

Film Petre Seliškar je van konkurencije za nagrade, a u glavnom programu, čija je ona i selektorka, biće prikazano još devet ostvarenja – “Dugme od sedefa” Patricija Guzmana, “Braća” Asluga Holma, “Bube” Andreasa Johsena, “Izvan granica” Petera Zaha, “Pod suncem” Vitalija Manskija, berlinski pobednik “Požar na moru” Đanfranka Rosija, “Savršeni krug” Klaudije Tosi, “Kako postati Zlatan” o proslavljenom fudbaleru Zlatanu Ibrahimoviću autora Fredrika i Magnusa Gertena, te “Švedska teorija ljubavi” Erika Gandinija.



Program posvećen Rusiji, nazvan “Ruski sneg”, sadrži sedam dokumentaraca koji pripovedaju o različitim temama – od toga kako izgleda najpoznatija akademija za ruske balerine, preko sibirskih sela, do toga kako avangardne gradske ličnosti pronalaze svom mir u šumama na severu Rusije.

Novouvedeni takmičarski program studentskog filma obuhvata 23 ostvarenja, a praće je sa još sest filmova u produkciji regionalne škole AKTiv.



Uz filmski program, MakeDoks nudi i radionice i muzički program, a među gostima je najavljen novi sastav Krisa Ekmana, bivšeg lidera grupe The Walkabouts), koji će natupiti na otvaranju. Prve festivalske večeri nastupiće i DEJ Dimitri od Čair i gitarista Toni Kitanovski.

Svake večeri biće održavani i kamerni koncerti etno i džez muzike, a na zatvaranju će nastupiti orkestar Čerkezi, te švajcarska rediteljka Korin Švingruber kao DJ.

U okviru pratećeg programa, između ostalog, biće otvorena izložba fotografija “Putovanja magarencetom na Mesec”.

Prošle godine je najboljim filmom u međunarodnoj konkurenciji proglašen dokumentarni film “Pogled tišine” američkog reditelja Džošue Openhajmera (Joshua Oppenheimer) o zločinima u Indoneziji 60-ih godina 20. veka.

Festival je ove godine podržan od potprograma “Mediji” Kreativne Evrope, kao i do Agencije za film Makedonije, Nacionalne fondacije za demokratiju i Grada Skoplja.

Festivalski sajt je makedox.mk, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org

(SEEcult.org)

Prve nagrade na 22. SFF-u



Sarajevo film festival (SFF) završava se 20. avgusta svečanom ceremonijom dodele nagrada u Narodnom pozorištu, a od filmova u takmičarskom programu već se izdvojio turki debitantski film “Album” Mehmeta Can Mertoglua, koji je osvojio dva partnerska priznanja – nagrade Cineuropa i CICAE – Međunarodne konfederacije art bioskopa.

“Album” je među osam filmova iz regiona Jugoistočne Evrope koji su u trci za Srce Sarajeva i ostale nagrade koje će dodeliti žiri na čelu s palestinskim rediteljem Eliom Suleimanom.

U konkurenciji su i crnogorski-srpski film “Igla ispod praga” Ivana Marinovića, koji je imao svetsku premijeru na 22. SFF-u, kao i “Sledbenica” Lukasa Valente Rinera, koprodukcija Austrije, Južne Koreje i Argentine, dok je međunarodnu imao turski film “Livada” Cemila Agaciklioglua. Regionalne premijere, uz “Album”, imali su i filmovi “Bezbožnica” Ralice Petrove iz Bugarske, koja je nedavno osvojila Zlatnog leoparda u Lokarnu, te “Psi” Bogdana Birice iz Rumunije, “Vlažnost” Nikole Ljuce iz Srbije i “Srce sa ožiljkom” Radua Žudea iz Rumunije.

U žiriju koji odlučuje o najboljima u programu igranog filma odlučuju i turska producentkinja Zeynep Atakan, glumac Nikola Đuričko iz Srbije, jedan od kustosa Berlinala Thomas Hailer i grčka glumica Angeliki Papoulia.



Takmičarski program dokumentarnog filma sastoji se od 21 naslova, a o nagradama odlučuje žiri koji čine osnivačica i direktorka festivala Cph:Dox Tine Fischer iz Danske, reditelj i producent Fernand Melgar iz Švajcarske i producent i reditelj Alexander Nanau iz Rumunije.

Kratke filmove, kojih je deset u konkurenciji za nagrade, ocenjivaće Fatima Đoumer iz Europa Cinemas, reditelj Dušan Kasalica iz Crne Gore i hrvatski reditelj Jure Pavlović.

Među partnerskim nagradama, koje su već dodeljene na 22. SFF-u, je i nagrada “Ivica Matić” koju je Udruženje filmskih radnika BiH dodelilo za životno delo reditelju i producentu Ademiru Kenoviću, a takođe je nagradilo i direktora fotografije Erola Zubčevića i producentkinju Amru Bakšić Čamo.

Nagradu Evropske dokumentarističke mreže (EDN) dobio je film “Tamo dole” (Đorđe Cenić, Hermann Peseckas), a sarajevskim kandidatom za Evropsku filmsku nagradu proglašen je kratki grčko-francuski film “Limbo” (Konstantina Kotzamani).

Dodeljene su već i nagrade studentskog programa BiH filma – najboljim je proglašen “Oj, Krajino” Saše Karanovića sa Akademije umetnosti u Banjaluci, specijalnu nagradu žirija dobio je film “Osveta” Katarine Živanović sa Fakulteta dramskih i filmskih umetnosti u Bijeljini, a posebnu pohvalu dobio je film “Noć” (Pilar Palomero) u produkciji film.factory.

Nakon dodele zvaničnih nagrada, 22. SFF će biti završen projekcijom filma “Tour de France” u Letnjem kinu, kojoj će prisustvovati reditelj Rašid Đaidani i glumac Sedak. Sedak u tom filmu sa Žerarom Depardjeom (Gerard Depardieu), igra mladog repera koji je, nakon problematičnog poravnavanja računa, prisiljen da napusti Pariz na neko vreme, pa prihvata ponudu svog producenta da njegovom ocu pravi društvo na turneji i obilasku svih francuskih luka. Uprkos generacijskim i kulturološkim razlikama, razvija se neočekivano prijateljstvo između talentovanog repera i zidara sa severa Francuske tokom putovanja koje će ih odvesti u Marsej, na poslednji koncert - koncert pomirenja.

Sarajevski filmski festival prikazao je od 12. avgusta vise od 200 filmova iz oko 60 zemalja, a svečano ga je otvorio slavni američki glumac, reditelj i producent Robert de Niro, koji je primio prvo Počasno Srce Sarajeva za životno delo.

Prošle godine, na 21. SFF-u, glavna nagrada Srce Sarajeva pripala je filmu “Mustang” turske rediteljke Deniz Gamze Erguven o demonizaciji ženske seksualnosti, ali i o mogućnosti bunta protiv nametnutih ograničenja. Pobednički film 21. SFF-a odneo je i jednu od nagrada za glumačka ostvarenja, kao i grčki film “Chevalier” (Athina Rachel Tsangari), koji je dobio i specijalno priznanje žirija.

Specijalna nagrada dodeljena je i mađarskom filmu “Saulov sin” Lasla Nemeša o Holokaustu, koji je osvojio prethodno i Gran pri 68. Kanskog festivala.

Srce Sarajeva za najbolji dokumentarni film dodeljeno je rumunskoj porodičnoj priči “Toto i njegove sestre” Alexandera Nanaua, a najboljim kratkim filmom proglašen je crnogorski “Biserna obala” Dušana Kasalice.

(SEEcult.org)

Srce Sarajeva filmu Album



Debitantski film turskog redutelja Mehmeta Can Mertoglua “Album” o bračnom paru koji namerava da usvoji dete osvojio je Srce Sarajeva za najbolji film 22. Sarajevo film festivala (SFF), na kojem su trijumfovali i debitantski filmovi “Bezbožnica” Ralice Petrove iz Bugarske i “Psi” Bogdana Mirice iz Rumunije.

Pobednički film 22. SFF-a, koji je svečano zatvoren 20. avgusta u Narodnom pozorištu, koprodukcija je Turske, Francuske i Rumunije, a priča je o paru bez dece koji priprema foto-album sa slikama iz perioda lažne trudnoće načinjenim na plaži, radnom mestu, kod kuće… Veruju da će album pomoći detetu koje nameravaju da usvoje da ih prihvati kao voljene, biološke roditelje. Pritom će imati šta da podele i prijateljima i kolegama. Reč je o prosečnom paru koji deli tipična, uskogruda uverenja, snove i nadanja pripadnika urbane srednje klase, a dete bi trebalo da upotpuni sliku savršenog života koju nastoje da projektuju.

Specijalna nagrada žirija 22. SFF-a, kojim je predsedavao palestinski reditelj Elia Suleiman, dodeljena je filmu “Bezbožnica” Ralice Petrove o kriminalizaciji društva i odsustvu sistema vrednosti, koji je trijumfovao i nedavno u Lokarnu. Za ulogu mlade žene koja brine o dementnim ljudima i ujedno preprodaje njihove lične karte na crnom tržištu Srce Sarajeva za najbolju glumicu dobila je Irena Ivanova.



Specijalno priznanje žirija dodeljeno je filmu “Psi”, a za ulogu u tom filmu Srce Sarajeva za najboljeg glumca dobio je George Visu.

U žiriju takmičarskog programa igranog filma bili su, uz Suleimana, i producentkinja Zeynep Atakan iz Turske, glumac Nikola Đuričko iz Srbije, kurator Berlinala Thomas Hailer i glumica Angeliki Papoulia iz Grčke.

Nagrada Srce Sarajeva za najbolji igrani film, za koju se takmičilo osam filmova iz regiona Jugoistočne Evrope, vredna je 16.000 evra, specijalna nagrada žirija 10.000 evra, a glumačke nagrade su po 2.500 evra.

Pobednički film ranije je dobio i dva priznanja partnera SFF-a – nagrade Cineuropa i CICAE – Međunarodne konfederacije art bioskopa.

Srce Sarajeva za najbolji kratki film dobio je srpski film “Tranzicija” Milice Tomović o devojci koja odlazi u Ameriku da bi promenila pol, dok je najboljim dokumentarcem proglašen rumunski “Samo dašak” Monice Lazurean-Gorgan, koji istražuje duboko kontradiktornu prirodu porodične ljubavi.

Specijalnu nagradu žirija u kategoriji kratkog filma dobio je rumunski “4:15 polepodne, smak sveta” (Gabi Virginia Șarga, Cătălin Rotaru), a specijalno priznanje hrvatski “Zvir” (Miroslav Sikavica).

Žiri takmičarskog programa dokumentarnog filma dodelio je specijalnu nagradu filmu “Scream for me Sarajevo” Tarika Hodžića iz Bosne i Hercegovine, koji je dobio i nagradu za ljudska prava, a specijalno priznanje dodeljeno je turskom filmu “Baglar” (Berke Bas, Melis Birder).

Specijalno priznanje za ljudska pravca dodeljeno je slovenačkom filmu “Granice” Damjana Kozolea.

Takmičarski program dokumentarnog filma sastojao se od 21 naslova, a u žiriju su bili osnivačica i direktorka festivala Cph:Dox Tine Fischer iz Danske, reditelj i producent Fernand Melgar iz Švajcarske i producent i reditelj Alexander Nanau iz Rumunije.

Kratke filmove, kojih je bilo deset u konkurenciji za nagrade, ocenjivali su Fatima Đoumer iz Europa Cinemas, reditelj Dušan Kasalica iz Crne Gore i hrvatski reditelj Jure Pavlović.

Sarajevski filmski festival prikazao je od 12. avgusta vise od 200 filmova iz oko 60 zemalja, a svečano ga je otvorio slavni američki glumac, reditelj i producent Robert de Niro, koji je primio prvo Počasno Srce Sarajeva za životno delo.

(SEEcult.org)

22. SFF privukao više od 100.000 posetilaca



Sarajevo film festival (SFF) prikazao je u 22. izdanju 223 filma iz 61 zemlje, a prema navodima organizatora, odgledalo ih je više od 100.000 posetilaca.

Na 22. SFF-u je od 12. do 20. avgusta bilo više od 1.500 akreditovanih gostiju, te više od 700 akreditovanih predstavnika medija iz 28 zemalja, a 18 programa organizovalo je oko 670 zaposlenih i više od 500 volontera.

Najveća zvezda bio je američki glumac, reditelj i producent Robert de Niro, kome je uručeno prvo Počasno Srce Sarajeva za životno delo, a i otvorio je 22. SFF uoči projekcije restaruisane verzije “Taksiste”.

Najboljim igranim filmom proglašena je savremena porodična drama “Album” turskog reditelja Mehmeta Can Mertoglua, debitantski film koji je bio u konkurenciji sa još sedam ostvarenja, a dobio je i dva priznanja partnera SFF-a – nagrade Cineuropa i CICAE – Međunarodne konfederacije art bioskopa.

Srce Sarajeva za najbolji kratki film dobio je srpski “Tranzicija” Milice Tomović o devojci koja odlazi u Ameriku da bi promenila pol, dok je najboljim dokumentarcem proglašen rumunski “Samo dašak” Monice Lazurean-Gorgan, koji istražuje duboko kontradiktornu prirodu porodične ljubavi.



Publika je proglasila najboljim igranim filmom “Neslavno slavna Florens” britanskog reditelja Stivena Frirsa (Stephen Frears), kome je dodeljeno, inače, Počasno Srce Sarajeva za doprinos filmskoj umetnosti.



Od filmova u takmičarskom programu, publika je izdvojila samo “Dobru ženu” Mirjane Karanović, proslavljene glumice iz Srbije koja je tom dramom o suočavanju sa prošlošću debitovala kao rediteljka.

Najbolji dokumentarac, prema glasovima publike, bio je bosanskohercegovački “Scream For Me Sarajevo” Tarika Hodžića o Sarajevu pod opsadom i muzici u tom gradu, sa akcentom na 14. decembar 1994. i koncert Brusa Dikinsona (Bruce Dickinson) u BKC-u.

Mlada publika proglasila je najboljim film “Dnevnik mašinovođe” Miloša Radovića iz Srbije sa Lazarom Ristovskim u glavnoj ulozi za koju je dobio nedavno Zlatnu arenu u Puli.

Organizatori su izrazili uverenje da je SFF potvrdio status vodećeg filmskog festivala u regiji fokusom na regionalnu kinematografiju kroz takmičarske selekcije za igrani, kratki i dokumentarni film, te na filmsku industriju (CineLink), obrazovanje mladih filmskih stvaralaca (Talents Sarajevo), kao i prisustvom međunarodne filmske industrije, filmskih autora i predstavnika medija.

Naredni, 23. SFF biće održan od 11. do 19. augusta 2017. godine.

(SEEcult.org)

Priče iz muzeja kroz objektiv



Učesnici 11. Međunarodnog studentskog filmskog kampa “Interakcija” snimili su proteklih nedelju dana u Užicu, Ivanjici i Čačku tri dokumentarna filma na inspirativnu temu “Priče iz muzeja”, koji će premijerno biti prikazani 30. avgusta u Domu omladine Beograda, a nakon toga u gradovima partnerima i u zemljama iz kojih učesnici dolaze.

Ekipa koja je boravila u Ivanjici pokušaće da prikaže “kako to vreme menja ljude, kako se rađamo, menjamo i umiremo” - kroz priču o poslastičaru, kovaču i ženi koja, više od 45 godina na mlade prenosi tradiciju. Čačanska ekipa snimila je dokumentarac o rimskim termama u Čačku, koje su jedan od najstarijih arheoloških nalazišta na području tog grada, dok je užička ekipa posvetila svoj dokumentarac Draganu Jovičiću, čuvaru u Narodnom muzeju u Užicu, koji se u slobodno vreme, više od 20 godina, bavi sakupljanjem i popravkom starih radio aparata.

Svih 15 učesnika 11. “Interakcije”, koju organizuje Nezavisni filmski centar Filmart, vratilo se posle sedmodnevnog snimanja u Požegu, gde im se pridružila i grupa od 19 učesnika 6. Međunarodnog masterklasa dokumentarnog filma “Interdoc”.



Svečani defile grupe od oko 80 učesnika, volontera i organizatora kroz grad pozdravili su Požežani koji će imati priliku da svake večeri, u okviru pratećih programa, pogledaju dokumentarne filmove učesnika, ali i afirmisanih domaćih autora.

U selekciji Filmskog centra Srbije, biće prikazan izbor dokumentaraca podržanih kroz konkurse - “Koreni zla” Želimira Gvardiola i “Potop” Jelene Jovčić. Takođe, biće predstavljeno udruženje DokSrbija - Dokumentaristi Srbije, uz projekciju filma “Biba struja” Dušana Čavića i Dušana Šaponje. Posetioci kampa imaće priliku da pogledaju i nagrađivani dokumentarac “Kavijar konekšn” Dragana Nikolića.

Dok će učesnici kampa “Interakcija” montirati narednih dana svoje filmove, reditelji Mladen Matičević i Dragan Elčić preneće učesnicima materklasa “Interdoc” znanje i iskustvo na temu “Kreativni dokumentarni film”.



Tokom boravka u Srbiji, učesnici će posetiti Ovčarsko-kablarsku klisuru i Drvengrad.

Inače, 34 učesnika, koliko ih učestvuje ove godine na kampu “Interakcija” i masterklasu “Interdoc”, dolaze iz: Češke, SAD, Jordana, Finske, Ukrajine, Grčke, Novog Zelanda, Kostarike, Nigera, Bugarske, Italije, Rusije, Hrvatske, Meksika, Pakistana, Letonije, Mađarske, Libana, Filipina, Velike Britanije, Danske, Indije i Srbije.

Do sada je na studentskom kampu “Interakcija” i masterklasu “Interdoc” učestvovalo oko 250 mladih talenata, a snimljeno je gotovo 40 dokumentarnih filmova koji su osvojili niz nagrada na filmskim festivalima širom sveta.

NFC “Filmart” organizuje 11. kamp “Interakcija” uz podršku Ministarstva kulture i informisanja Srbije, Filmskog centra Srbije, gradskih vlasti Čačka i Užica, te Erste banke i brojnih sponzora, partnera i volontera.

*Foto: Milica Đorđević

(SEEcult.org)

Novi budvanski Novi val



Festival Novi val, posvećen “novom talasu kreativnih energija” u regionu, biće održan 9. i 10. septembra u Budvi, a predstaviće filmsku produkciju mladih autora, kao i nove bendove i kantautore, od kojih neki premijerno gostuju u Crnoj Gori.

Prvi put održan 2015. godine, Novi val će u drugom izdanju predstaviti filmove nagrađene evropskim Oskarima, prikazane na najznačajnijim filmskim festivalima, a u muzičkom programu prvi put u Crnoj Gori nastupiće Kandžija i Gole žene i Punčke iz Hrvatske, uz domaće rok bendove Zoon Politikon i Solid Ground.

Festival će biti otvoren projekcijama filmova crnogorskih reditelja Dušana Kasalice i Ivana Salatića “Biserna obala” (nagrađen na Sarajevo film festivalu) i "Dvorišta" (prikazan u selekciji "Horizonti" na festivalu u Veneciji), nakon čega slede koncerti cetinjske grupe Solid Ground i ženskog trija Punčke na agori između crkava u Starom gradu.

Drugog festivalskog dana na programu su kratkometražni filmovi “Kokoška” Une Gunjak i “Piknik” Jure Pavlovića, oba ovenčana nagradama Evropske filmske akademije 2014, odnosno 2015.

U završnici će nastupiti Kandžija i Gole žene, te Zoon Politikon.

Festival organizuje nevladina organizacija Agora, u želji da predstavi prve značajnije filmove mladih autora iz regiona, kao i nove bendove ili kantautore koji su snimili tek par studijskih izdanja, a poseduju originalni stil i autorski stav, odnosno stvaralačku posebnost i sviračku izvrsnost.

Jedini koji donekle iskoračuje iz te koncepcije jeste Kandžija, možda najduhovitiji reper Hrvatske i okruženja, koji u svojoj diskografiji ima nekoliko izdanja, a aktuelni album “Nema labavo” snimio je sa bendom Gole žene, proširujući dijapazon muzike na rok i fank. U Budvi će premijerno izvesti hitove “Đuro”, “Crkva”, “Nema labavo” i druge. Punčke će, takođe premijerno u Crnoj Gori, promovisati pesme sa njihovog drugog albuma “Ništa nije onako kako se čini”.

Podgorički sastav Zoon Politikon već je prepoznat kao jedan od najvažnijih i najkvalitetnijih predstavnika modernog i autorski osobenog rok zvuka u Crnoj Gori, a cetinjski progresiv-rok sastav Solid Ground sviraće neke od numera sa svog dolazećeg drugog albuma, ali i sa prošlogodišnjeg solo albuma pevača i gitariste Andrije Pejovića "Chameleon".

Prošle godine, na prvom izdanju festivala Novi val, premijerno su nastupile kantautorke Ana Ćurčin, Sara Renar i Dunja Dačić Dojo i grupa Ti, a najveću pažnju publike izazvali su filmovi Senada Šahmanovića i Anje Kavić, kao i prva samostalna izložba fotografija Igora Benića.

Ulaz na sve festivalske programe je besplatan.

(SEEcult.org)

Lauševiću Gran pri Naisa



Gran pri “Naisa” 51. Festivala glumačkih ostvarenja – Filmskih sureta u Nišu dobio je Žarko Laušević za povratničku ulogu u filmu “Smrdljiva bajka”, za koju je dobio i nagradu publike, kao i priznanje žirija kritike FIPRESCI.

Na 51. Filmskim susretima, završenim svečano 26. avgusta na niškoj Tvrđavi, trijumfovao je i Lazar Ristovski, koji je osvojio nagradu “Car Konstantin” za ulogu u filmu “Sa one strane” Zrinka Ogreste, za koju je ranije dobio i Zlatnu arenu u Puli. Na otvaranju 51. Filmskih susreta uručena mu je nagrada “Pavle Vuisić” za životno delo, a publika ga je dva puta proglasila glumcem večeri – za uloge u filmovima “S one strane” i “Dnevnik mašinovođe”.

Nagradu “Carica Teodora” dobila je Jelena Đokić za ulogu beskućnice u “Smrdljivoj bajci” Miroslava Momčilovića, čija je projekcija završena dva dana ranije ovacijama publike koja Lauševiću praktično nije dala da ode sa bine, pozdravljajući ga desetominutnim aplauzom i proglasivši ga glumcem večeri.

Laušević je na svečanom zatvaranju 51. Filmskih susreta, vidno uzbuđen, zahvalio na nagradama, navodeći da su ga ta priznanja i reakcije publike naveli da ponovo počne da veruje i da se oseća živim.



Povelja za izuzetnu žensku ulogu dodeljena je Mirjani Karanović za ulogu u filmu “Dobra žena”, kojim je debitovala kao rediteljka. Ceremoniji dodele nagrada nije prisustvovala, ali je bila gošća 51. Filmskih susreta.

Povelja za izuzetnu mušku ulogu dodeljena je Vuku Kostiću za film “Igra u tami” Juga Radivojevića, za koji je bio proglašen i glumcem jedne od festivalskih večeri.

Za epizodnu žensku ulogu nagrađena je Tamara Krcunović za učešće u filmu “Vlažnost” Nikole Ljuce, za koje je dobila i nagradu za umetničku kreaciju. Najboljim epizodnim glumcem proglašen je Igor Damjanović, zahvaljujući ulozi u filmu “Igra u tami”.

Za umetničku kreaciju nagrađen je i Miloš Timotijević za ulogu u filmu “Vlažnost”.

Nagradu za debitantsku ulogu dobila je Marta Bjelica za ulogu u filmu “Otadžbina” Olega Novkovića.

Plaketa stranom glumcu dodeljena je Kseniji Marinković za ulogu u Ogrestinom filmu “S one strane”, koprodukciji Hrvatske i Srbije, za koju je dobila i Zlatnu arenu u Puli.

Uz Lauševića, nagradu FIPRESCI dobila je i Jasna Đuričić za ulogu u filmu “Dnevnik mašinovođe” Miloša Radovića, kojim su 51. Filmski susreti i počeli 20. avgusta.

Nedavno preminuli glumac Milorad Mandić Manda posthumno je nagrađen za ukupan doprinos kinematografiji.

U konkurenciji 51. Filmskih susreta, osim nagradjenih, bili su i filmovi "Sporazum", "Procep", "Pored mene", "Inkarnacija" i "Braća po babine linije".

Žirijem je predsedavala glumica Sloboda Mićalović, a članovi su bili i Kalina Kovačević i Tanasije Uzunović.

Nevena Ranđelović/SEEcult.org

*Foto: Filmski susreti

Nagrade 14. Liburnia festivala



Najboljim filmom 14. Liburnia festivala hrvatskog dokumentarnog filma u Opatiji proglašen je “Dum Spiro Spero” reditelja Pere Kvesića, priča o borbi u životu, nastala u produkciji kuće Factum koja je odnela i posebno priznanje žirija za film “Iza lica zrcala” Katarine Zrinke Matijević, lične potrage autorke za unutrašnjim mirom prikazane kroz putovanje Likom, zabačenim zavičajem njenih predaka.

Žiri 14. LFF-a, koji su činili Tiha K. Gudac, Carolina Mancini, Dragan von Petrović, Marko Njegić i Zoran Medved, dodelio je glavnu nagradu filmu “Dum Spiro Spero” jer “slavi život tako što nalikuje samom životu u njegovoj cikličnosti, subjektivnosti, lepoti, tuzi i jednostavnim užicima”, a posvetio ju je protagonisti, “posebnom liku” – psu Bablu.

Kvesićev film nazvan je latinskom izrekom koja znači dok dišem, nadam se i koja je do danas ostala geslo onih koji se ne predaju do poslednjeg daha. Ispreplićući svakodnevnicu, knjige i smrt, autor priča o gubljenju snage i snazi da se s tim gubitkom nosi. Film je uveliko one man show, jer je, uz scenario i režiju, Kvesić i snimio sav materijal, te svira drombulju.



Nagrada publike 14. LFF-a, koji je od 22. avgusta prikazao 32 recentna hrvatska dokumentarca, od kojih 22 u takmičarskom programu, pripala je “Tankoj liniji” Nine Mimice i Paole Sangiovanni (Doclab, Altreforme, Kinematograf). LFF-ova publika, koja je tom dokumentarcu dodelila prosečnu ocenu od 4.65, pokazala je još jednom da prepoznaje važne teme i izražava osetljivost na društvenu nepravdu, istakli su organizatori.

Oba filma LFF nagrađuje novčanom nagradom od po 7.000 kuna, a Restart sehničkom uslugom izrade DCP-ja.



Riječanin Igor Bezinović nagrađen je za najbolji regionalni film – “Kratki obiteljski film” u produkciji HRT-a, čime je ostvario i direktan ulaz na radionicu BDC Discoveries uz popust od 50 odsto, koju osigurava Balkanski dokumentarni centar (BDC). “Specifičnim rediteljskim pristupom, stilski bliskim ranim radovima Karpa Aćimovića Godine i Srđana Karanovića, ‘Kratki obiteljski film’ bavi se ozbiljnom temom analize uzroka i posledice jednog zločina na formalno duhovit i filmski uverljiv način”, navedeno je u obrazloženju žirija, koji je dodelio i stručne nagrade.

Tomislav Žaja proglašen je najboljim rediteljem za film “Slobodni” (Gral Film) zbog “veštog korišćenja filmskih sredstava u sažimanju intimne priče velikog broja izuzetnih likova, te zbog posvećenosti i etičnosti kojom je doprineo oslobađanju protagonista od stigme koju im nameće društvo”.



Nagrada uključuje učešće autora na radionici Ex Oriente Film Instituta dokumentarnog filma (IDF) iz Praga, na koju je Žaja pozvan sa svojim sledećim projektom.

Jan Klemsche proglašen je najboljim montažerom za film “Turizam!” (Akademija dramske umetnosti, Kino klub Split) zbog “sjajnih rediteljski odabranih fragmenata, znalački i vešto strukturisanih u duhovitu slagalicu turističkog života, prikazanog iz perspektive različitih likova, objedinjenih dobrim ritmom i crnim humorom”.

Vjeran Hrpka proglašen je najboljim snimateljem za “Iza lica zrcala”, a žiri je njegovu fotografiju opisao kao “hipnotični magnetizam koji izvrsno prenosi emociju rediteljke”.



Vesna Biljan Pušić i Ivan Zelić su za isti film nagrađeni kao najbolji dizajneri zvuka, zbog “magičnog komada umetnosti, gotovo bez presedana u novijoj hrvatskoj kinematografiji”.

Festivalske statue originalni su autorski rad umetnika Saše Jantoleka.

Uz filmski program, 14. LFF je ponudio publici i edukativne i zabavne programe.

Opatija je prvi put ugostila Festival hrvatskog dokumentarnog filma, čije je 14. izdanje zatvoreno koncertom riječkog benda This Connection.

Festival organizuje Udruženje Liburnia Film Festival, suorganizatori su Restart i Udruženje Delta, a partner Festival Opatija. Prijatelji festivala su Filmaktiv, Institut dokumentarnog filma iz Praga i BDC.

Program je realizovan uz podršku Hrvatskog audiovizuelnog centra, Društva hrvatskih filmskih reditelja, Grada Opatije, Primorsko-goranske županije, Turističke zajednice grada Opatije…

*Foto: Tanja Kanazir

(SEEcult.org)

Nagrade 7. MakeDoksa



Dokumentarni film 'Požar na moru' Đanfranka Rozija o migrantskoj krizi, pobednik 66. Berlinala, osvojio je glavnu nagradu sedmog MakeDoks festivala u Skoplju, koji je prikazao od 20. do 26. avgusta više d 60 dokumentaraca iz regiona i sveta.

Uz glavnu nagradu “Luk” (Кромид), koja se dodeljuje najboljem filmu u glavnom programu, dodeljen je i “Mladi luk” za najbolji film novog autora, koji je dobio švedski film “Marta i Niki” Tore Mortens. Takođe, proglašen je najbolji studentski film – švajcarsko-nemački “Arlette – Courage is a muscle” Florijana Hofmana (Florian Hoffmann), te film sa najboljom etičkom idejom u svim programskim sekcijama - “Savršeni krug” italijanske rediteljke Klaudije Tosi (Claudia).

Žiri za glavnu nagradu “Luk”, koji su činili južnoafrički producent Don Edkins, direktorka Međunarodnog festivala dokumentarnog i animiranog filma u Lajpcigu Lena Pasanen (Leena Pasanen) i filmski montažer Vladimir Gojun iz Hrvatske, istakao je da je Rozijev dokumentarac film besprekornog umetničkog izraza sa aktuelnom i ujedno teškom pričom. Posebno je istaknut vizuelni jezik te priče o migrantskoj krizi, te umešnost reditelja da kroz priču o životu i smrti otkrije publici nove, intimne slojeve krize koja se događa ne tako daleko.



Žiri za nagradu “Mladi luk”, koji su činili italijanski reditelj i producent Stefano Tealdi, producent Iika Vahkalahti (Iikka Vahkalahti) i rediteljka i producentkinja Mila Turajlić iz Srbije, naveo je u obrazloženju da naizgled jednostavan švedski film “Marta i Niki” uspeva da dočara publici jednu od najsnažnijih subkultura mlade generacije kroz priču o dve devojke, njihovom prijateljstvu, potrazi za korenima i iskušenjima u vezi sa muškom dominacijom u svetu hip-hop muzike.

Posebno priznanje u selekciji filmova novih autora dodeljeno je filmovima “Osvojena zemlja” Kristofera Priora (Christopher Pryor) iz Novog Zelanda o maloj zajednici zemljoradnika koji ispunjavaju život igrajući ragbi i “Dva detinjstva” Vladimira Golovneva iz Rusije o važnosti istorije u našim životima i društvu uopšte, ulozi vojske nekad i sad, kao i generacijskom jazu u kontekstu izazova savremenog života.



Poseban žiri (glumica Nataša Pertrović, slikarka i grafička dizajnerka Voskresija Andreevska i pisaac i scenarista animiranih filmova Ivan Šopov) je ocenjivao i studentske filmove, a najboljim je proglašen “Arlette – Courage is a muscle” zbog važne i provokativne teme i davanja glasa onima koji se ne čuju dovoljno. Glavna junakinja je 15-godišnja Afrikanka koja se, posle bega iz ratnih uslova, nalazi u Berlinu pred novim izazovima, primorana da ubrzano odraste.

Posebno priznanje u studentskom programu dodeljeno je fimu “Pazar” Simona Gilarda iz Bugarske, koji je nagrađen za nekonvencionalno pripovedačko rešenje upotrebom moćnog vuzuelnog materijala – slike, boje i zvuka.



Žiri za nagradu za najbolji etički film, koji su činili filmski kritičar Vlatko Galevski iz Makedonije, finska novinarka i aktivistkinja Katri Merikalio (Merikallio) i nemačka edukatorka Marijane Gizae (Marianne Gysae), dodelio je nagradu italijanskom filmu “Savršeni krug” zbog izuzetnog tretmana univerzalne teme odnosa života i smrti. Reč je o filmu koji kroz dve ljubavne priče ukazuje na smisao života čak i kada je očigledno da je smrt iza ugla.

Specijalno priznanje dodeljeno je filmu “Dugme od sedefa” Patricija Guzmana o domorodačkom narodu Patagonije i njihovoj sudbini.

Završnicu sedmog MakeDoksa, uz projekciju pobedničkog filma “Požar na moru”, obeležio je i nastup makedonskog Čerkezi orkestra.

Za sedmi MakeDoks bilo je prijavljeno više od 400 filmova, a prikazana su 63, što je dvostruko više nego 2015. godine. Povećan je i broj stranih gostiju, kojih je, prema navodima organizatora, bilo više od 50.

Sedmo izdanje tog festivala kreativnog dokumentarnog filma održano je u Kuršumli-anu i platou ispred njega, kao i u Čifte amamu i Muzeju savremee umetnosti, podržano je od potprograma “Mediji” Kreativne Evrope, kao i od makedonske Agencije za film, Nacionalne fondacije za demokratiju i Grada Skoplja.

*Foto: Sašo N. Aluševki - MakeDox

(SEEcult.org)

Rani radovi 3. PAFF-a



Pančevo film festival (PAFF) prikazaće u takmičarskom programu “Rani radovi” 20 kratkih igranih, dokumentarnih, esej, eksperimentalnih i hibrid filmova iz Srbije i inostranstva, koje je odabrao reditelj Stefan Ivančić.

Filmovi u programu “Rani radovi”, koji će biti prikazan na trećem PAFF-u od 7. do 11. septembra, boriće se za festivalsku nagradu Dimnjak, koju dodeljuje mladi žiri sastavljen od 16 srednjoškolaca koje ove godine predvode reditelji Nikola Ljuca i Giacomo Abbruzzese.

Selekciju “Rani radovi” čine filmovi: Fox (Jacqueline Lentzou) iz Grčke, Anna (Or Sinai) i Ten Buildings Away (Miki Polonski) iz Izraela, B-Roll With Andre (James N. Kienitz Wilkins) iz SAD, kinesko-srpski White Bird (Wu Linfeng, Ivan Marković), The Satanic Thicket - Two (Willy Hans), Through (Jelena Marković) i Philosophize (Paul Spengemann) iz Nemačke, Dvorišta (Ivan Salatić) iz Crne Gore, Grad (Maša Šarović), Paraliza (Dušan Zorić), Tranzicija (Milica Tomović) i Utopija (Matija Gluščević) iz Srbije, Kino Otok (Ivan Ramljak) iz Hrvatske, The Sleeping Saint (Laura Samani) iz Italije, The Park (Randa Maroufi) i Our Legacy (Caroline Poggi & Jonathan Vinel) iz Francuske, kinesko-australijski Under the Sun (Qiu Yang), City of Elephants (Marko Mijatović), koprodukcija Nemačke, Austrije i BiH i Sve, još uvijek, u orbiti (Dane Komljen, James Lattimer), koprodukcija Hrvatske, Srbije, Nemačke i Brazila.

Žiri će dodeliti nagrade za najbolju režiju, najbolji scenario, najbolju žensku ulogu, najbolju mušku ulogu, najbolju montažu, i najbolju kameru.



Prema rečima Ivančića, selekcija “Rani radovi” sadrži filmove mladih reditelja koji kroz kratku formu prave prve kinematografske korake.

“Autori ovih kratkih filmova će, verujemo, pisati budućnost filmskog jezika. Ako pogledamo program prethodna dva izdanja PAFF-a, to se donekle već i vidi - argentinski reditelj Eduardo Williams, čiji smo kratki film prikazali na prvom izdanju, snimio je dugometražni film ‘The Human Surge’, koji će ove godine biti u prikazan u Pančevu u okviru takmičarskog programa ‘Svetionici’, srpski autor Dane Komljen i hrvatska rediteljka Hana Jušić, čije smo kratke filmove takođe gledali, premijere svojih celovečernjih prevenaca imali su u Lokarnu i Veneciji ove godine, te sa nadamo da ćemo i njih dogodine gledati u Pančevu”, rekao je Ivančić povodom selekcije “Rani radovi”, ističući da predstavlja srž filmskog programa PAFF-a.

Filmovi iz programa “Rani radovi” biće prikazani u dvorani “Apolo” Doma omladine Pančevo, a ulaz je, kao i na ostale programe PAFF-a, besplatan.



PAFF obuhvata šest filmskih programskih celina, uključujući takmičarski program “Svetionici” sa osam dugometražnih i srednjemetražnih filmova radikalnog autorskog rukopisa i izraza.

Revijalni program “Pafforama” prikazaće šest dugometražnih i dva kratka filma pružajući presek festivalskih i autorskih hitova iz ove i prethodne sezone, pa je namenjen za najširu publiku.

Revijalni tematski program “Ponoćna jeza” obuhvata pet dugometražnih horor filmova, čije će projekcije biuti u ponoć, a selektor i gost je britanski reditelj Julian Richards, dvostruki dobitnik nagrade Zlatni Melijes za najbolji evropski film fantastike i vlasnik distributerske kompanije Jinga Films.

Najavljen je i revijalni tematski program čiji je selektor Olaf Miler, jedan od najvećih i najpoznatjih filmskih kritičara danas. Na PAFF-u predstavlja izbor skrivenih, zanimljvih, beskompromisnih, bizarnih i radikalnih ostvarenja, koja teško i uz smetnje nađu put ne samo do šire publike, već i do arthaus festivala. Nekoliko filmova iz te selekcije su prikazani i u autorskim programima koje je Miler uredio za festivale u Roterdamu i Berlinu prethodne dve godine.

Revijalni autorski program “Svetla budućnost” je ove godine posvećen mladom hrvatskom autoru Igoru Bezinoviću, čije je kratke filmove publika PAFF-a već imala priliku da vidi. Ove godine biće prikazano njegovih 12 kratkih radova nastalih u raznim vrstama produkcije i uslova. Bezinović je režirao i dokumentarni film “Blokada”, a trenutno radi na prvom dugometražnom igranom filmu “Kratki izlet” čiji završetak se očekuje krajem godine.

PAFF je najavio u trećem izdanju i brojne prateće programe, među kojima su izložba Borisa Stanića i koncerti grupa Stray Dogg i Straight Mickey and The Boyz.

PAFF je internacionalni takmičarski festival autorskog dugometražnog i kratkog filma, čije će treće izdanje biti održano od 7. do 11. septembra na više lokacija u Pančevu. Organizuju ga mladi filmski radnici i umetnici iz Pančeva i okoline, okupljeni oko udruženja građanja Pančevački filmski festival, u saradnji s Domom omladine Pančevo i Kulturnim centrom Pančeva, a pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture i informisanja Srbije i Grada Pančeva.

Prosle godine, na 2. PAFF-u, u takmičarskoj selekciji “Rani radovi”, u kojoj je prikazano 19 kratkih filmova, nagradu “Dimnjak” dobio je “Arhipelazi, goli granit” rediteljke Dafne Heretakis.

U programu “Svetionik” nagradu za najbolji dugometražni film ravnopravno su osvojili srpsko-danski “Flotel Europa” Vladimira Tomića i tajlandski “Groblje sjaja” Apičatponga Virasetakuna, na osnovu odluke žirija na čelu sa rediteljem Slobodanom Šijanom.

(SEEcult.org)

https://vimeo.com/146399354

Munđiu pobednik 10. VFF-a



Rumunski film “Matura” Kristijana Munđiua (Cristian Mungiu) o ocu koji ne preza ni od korupcije za uspeh svoje ćerke, osvojio je nagradu Zlatni šlep za najbolji film 10. Vukovar film festivala (VFF), posvećenog kinematografijama podunavskih zemalja. “Matura” je i bio favorit jubilarnog VFF-a, koji je završen 27. avgusta dodelom nagrada, a prikazao je u proteklih šest dana više od 80 filmova, počev od niskobudžetne mađarske drame “Ovo nije moje vreme” Sabolšča Hajdua (Szabolcs), nagrađene u Karlovim Varima. Nagradu Zlatni šlep primila je glumica iz filma “Matura” Lia Bugnar koja je, prema navodima organizatora, rekla da su joj protekli dani u Vukovaru bili daleko zanimljiviji nego na Kanskom festivalu, na kojem je Munđiu dobio u maju nagradu za režiju. I Munđiu se obratio publici VFF-a – snimljenom video porukom, kojom je zahvalio na nagradi, koju je dodelio žiri u sastavu: glumica Anja Šovagović, producentkinja Anita Juka i filmski kritičar Igor Tomljanović.


U konkurenciji dugometražnog filma dodeljeno je i posebno priznanje ženskom delu glumačke ekipe hrvatskog filma “Zbog tebe” debitanta Anđela Jurkasa (Leona Paraminski, Nataša Janjić, Iskra Jirsak, Csilla Barath-Bastaić i Iva Mihalić), prikazanog na zatvaranju 10. VFF-a uz nemački “24 nedelje”.

“Zbog tebe” se sastoji od sedam ljubavnih priča, a prema navodima organizatora VFF-a, zanimljiv je i zbog toga što je nastao u potpuno nezavisnim uslovima, odnosno bez podrške Hrvatskog audiovizuelnog centra (HAVC), a iako je to Jurkasov debi, već snima drugi deo predviđene ljubavne trilogije. Učešće na VFF-u mu predstavlja podsticaj i zato što film “Zbog tebe” nije bio primljen na protekli 63. Pulski festival.



Isti žiri dodelio je i nagradu za najbolji kratki film nemačkom “Sve će biti u redu”, priču o razvedenom ocu koji treba da provede dan s kćerkom, ali odlučuje da je ne vrati majci.

Najboljim dokumentarnim filmom proglašen je nemačko-rumunski “Zabrana s neba” redatelja Andreja Švarca (Andrei Schwartz) o čoveku koji izlazi iz zatvora i teško se snalazi u novom svetu.

Žiri (reditelj Hubert Canaval iz Austrije, filmski kritičar i reditelj Borislav Kolev iz Bugarske i rediteljka Anne Schiltz iz Luksemburga) je dodelio i posebnu nagradu nemačko-poljskom filmu “Dodir anđela” Mareka Tomaša Pavlikovskog (Tomasz Pawlikowski), koji govori o gluvom čoveku s fenomenalnom memorijom.



Nagradu “Krsto Papić” osvojio je glumac Ivo Gregurević, a nagradu za životno delo dobila je Marija Kohn.

Završnica VFF-a protekla je i u znaku američkog nezavisnog filma, odnosno dela Džima Džarmuša (Jim Jarmusch). Prikazan je njegov film “Paterson” koji je premijeru imao u Kanu, a priča je o jednoj sedmici u životu vozača autobusa koji ujedno i piše pesme, te dokumentarac “Gimme Danger” o Igiju Popu (Iggy Pop) i njegovom bendu Studžis (The Stooges), koji je bio i na programu Motovunove revije u Zagrebu.

Kao i svake godine, u organizaciji firme Filir, zastupnika branda Bobi, radi se i grafit pobednika VFF-a, a autor je Slaven Kosanović Lunar.



Povodom jubileja VFF-a, Borovo je dizajnirao poseban model popularnih patika “startas” sa festivalskim logotipom.

Glavni pokrovitelj VFF-a je Hrvatski telekom.

Sponzor nagrade za kratki igrani (500 evra) i dokumentarni film (1000 evra) i ove je godine American Express.

*Foto: VFF

(SEEcult.org)

Moravecu nagrada 10. DORF-a



Najboljim filmom u regionalnoj konkurenciji 10. Festivala dokumentarnog rok filma – DORF u Vinkovcima proglašen je “Ne grem za koleno” (Ne padam na koleno) Dušana Moraveca o slovenačkoj sceni zabavne muzike, koju mediji ne pokrivaju, a publika je pak obožava.

Humorističan i informativan, pobednički film jubilarnog DORF-a objašnjava fenomen kičaste muzičke scene univerzalnim jezikom i pritom ostaje dokumentaristički nepristrasan, naveo je u obrazloženju žiri, ističući da Moravec “vešto iznosi činjenice i arhivira višegodišnje postojanje paralelnog svemira, u kojem ima mesta i za Wernera ili Simonu Weiss, kao i za vatrogasne zabave”.

“Unutar koordinata TV dokumentarnog filma dobili smo uvid u manje poznatu scenu susedne države i još jednu potvrdu da kič ne poznaje granice”, naveo je žiri, koji su činili Robert Bubalo, Hana Jušić i Vedran Šuvak.

Nagrada za pobednički film, uručena 27. avgusta u završnici dvodnevnog vinkovačkog programa DORF-a, rad je mladog vajara Vjekoslava Filipovića iz Osijeka.



Regionalna selekcija jubilarnog DORF-a, koji je održan prethodno i u Cresu i Ozlju, predstavila je muzičke dokumentarce iz Slovenije, Srbije, Makedonije i Hrvatske, a većina je imala hrvatsku premijeru.

Četvrtu godinu uzastopno na DORF-u je dodeljena i nagrada Klasik TV u iznosu od 10.000 kuna za razvoj scenarija muzičkog dokumentarnog filma, čija je dobitnica Antonela Marušić za projekat “Mogu i sama!”

Reč je o projektu koji, kako je istakao žiri, kroz praćenje kreativnih napora protagonistkinja pruža ekskluzivni insajderski uvid u savremenu urbanu alternativnu scenu. Intrigantna priča koja afirmiše snažne i nezavisne ženske subjekte, priča je o mladim muzičarkama, novim licima ženske kantautorske scene u Hrvatskoj, koje svojom sposobnošću, upornošću i talentom prkose normama diskografske industrije. Scenario projekta “Mogu i sama!” nagoveštava zanimljiv i poučan feministički film, naveo je u obrazloženju žiri koji su činili Ines Pletikos, Marcella Jelić i Filip Meštrović.



Vinkovački program DORF-a održan je u galeriji fotografija Meraja, uz projekcije filmova, koncert i dodelu nagrada.

Jubilarni DORF prethodno je delom održan i u Cresu i Ozlju, a gostovao je na partnerskim fetivaliuma u Puli i Primoštenu.

Na pulskom festivalu Seasplash nagrada DORF-a za životno delo uručena je velikanu dokumentarnog muzičkog filma Donu Letsu (Letts) iz Velike Britanije.

DORF organizuje Udruga ljubitelja filma “Rare” iz Vinkovaca, a podržali su ga Festival podržavaju Hrvatski audiovizualni centar, gradovi Cres, Ozalj i Vinkovci, a edukativni program EDIT - Zaklada “Kultura nova”.

*Foto: DORF

(SEEcult.org)

Evropska studentska animacija



Festival evropske studentske animacije – FESA predstavlja u petom izdanju, 27. i 28. avgusta na Kalemegdanu, gotovo 50 filmova mladih autora, od kojih se 26 takmiči za nagrade.

Ovogodišnja tema takmičenja je "Svemir (oko nas i u nama)", a na konkurs je pristiglo 67 studentskih animiranih filmova iz 12 evropskih zemalјa (Francuska, Italija, Nemačka, Mađarska, Češka, Slovenija, Danska, Holandija, Irska, Švajcarska, Portugalija i Srbija).

Selekciona komisija (Vukan Ćirić, Dragana Kuprešanin i Una Isailović) odabrala je 26 filmova za dva takmičarska programa, a zbog izuzetnog kvaliteta prispelih filmova, odlučila je da prikaže i dva informativna programa sa još 22 filma, pa se u zvaničnom programu FESA našlo ukupno 48 filmova.

Osim nagrade za najbolјi animirani film, biće dodelјena i nagrada za najbolјu animacijsku tehniku, kao i specijalne diplome za svaku od pet kategorija (kategorija A – filmovi do 5 minuta; kategorija B – filmovi od 5 do 30 minuta), kategija C - eksperimentalni animirani film, kategorija D - reklamni film ili muzički spot, kategorija E - film za decu).

Dodelјuje se i nagrada SAE instituta Beograd koja se sastoji od tromesečnog kursa kompjuterske animacije, za studente koji žive u Beogradu.

Osim glavnog, FESA ima i tri prateća programa, od kojih će deo biti organizovan i na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu.

Cilј FESA je promocija umetnosti animacije evropskih zemalјa, međunarodna saradnja i razmena iskustava, kao i stvaranje uslova koji će omogućiti mladim generacijama da iznađu nove koncepte i tehnike.
Festival organizuje Javno preduzeće “Beogradska tvrđava” u Velikom barutnom magacinu na Donjem gradu, a umetnički direktor je čuveni animator Rastko Ćirić, profesor animacije na Fakultetu primenjenih umetnosti i prorektor Univerziteta umetnosti u Beogradu.

Program se nalazi u Kalendaru portala SEEcult.org

(SEEcult.org)

Preminuo Džin Vajlder



Američki glumac Džin Vajlder (Gene Wilder), najpoznatiji po ulozi Vilija Vonke i ulogama u filmovima Mela Bruksa, uključujući “Vruća sedla” i “Frankenštajn Junior”, preminuo je u 84. godini.

Vajlder je preminuo od komplikacija Alchajmerove bolesti, preneli su američki mediji navode članova njegove porodice.

Vajlder je karijeru započeo kao pozorišni glumac, a pažnju je privukao 1968. godine filmom “Producenti” za koji je bio nominovan za Oskara za najbolju sporednu ulogu.

Nekoliko godina kasnije proslavio se naslovnom ulogom u filmu “Vili Vonka i fabrika čokolade” koji je ostao jedan od omiljenih među različitim generacijama filmskih gledalaca širom sveta.

Vajlder je posebno bio poznat po saradnji sa Melom Bruksom, koji je povodom njegove smrti objavio na Tviteru da je bio “jedan od pravih velikih talenata našeg vremena”.

Bruks je istakao da je Vajlder doprineo svojom magijom svakom filmu koji su zajedno radili i blagoslovio ga svojim prijateljstvom.

Vajlder je bio i scenarista, a sa Bruksom je bio nominovan za Oskara za scenario filma “Frankenštajn Junior”.

(SEEcult.org)

Bogat program 3. PAFF-a



Pančevo filmski festival (PAFF) prikazaće od 7. do 11. septembra u takmičarskim programima oko 30 filmova, od kojih je osam dugometražnih u programu “Svetionici” koji je posvećen radikalnim autorskim ostvarenjima koja nude novi filmski jezik, a nemaju prostora u bioskopima, pa ni na festivalima u Srbiji.

Filmski program trećeg PAFF-a, osim takmičarskih, čine i revijalni, autorski i tematski segmenti “Pafforama”, “Ponoćna jeza”, “Olaf Miler predstavlja” i “Svetla budućnost”.

Festival će otvoriti nemački film “Toni Erdman” Maren Ade, koji je “izazvao senzaciju u Kanu, nagrađen je na Paliću, a iako traje 162 minuta, ta dužina se ne oseti”, rekao je direktor PAFF-a i selektor Ognjen Glavonić 30. avgusta na konferenciji za novinare u Filmskom centru Srbije.

Među filmovima u konkurenciji za nagradu “Svetionik” su i tri filma iz regiona – “Zid smrti i tako to” Mladena Kovačevića iz Srbije, “Spomenik” Igora Grubića iz Hrvatske i “Mama” Vlade Škafara iz Slovenije, koji će biti i gost petog PAFF-a.

Za nagradu “Svetionik” će se takmičiti i filmovi “Oleg i stare umetnosti” (Andres Duque, Rusija/Španija), “Ljudski nalet” (Edoardo Williams, Argentina/Brazil/Portugalija), “Ja sam narod” (Anna Roussillion, Egipat/Francuska), “O fudbalu” (Sergio Oksman, Brazil/Španija) i “Eldorado XXI” (Salome Lamas, Portugalija/Francuska), rekao je umetnički direktor i selektor PAFF-a Stefan Ivančić.



O nagradi za najbolji film odlučiće petočlani žiri koji čine: filmska rediteljka Marta Popivoda (Srbija), jedan od selektora Berlinala James Lattimer (Velika Britanija), jedan od selektora Filmskog festivala u Roterdamu Evgeny Gusyatinskiy (Rusija), britanski filmski kritičar Michael Pattison i hrvatski reditelj Zvonimir Jurić, koji je 2015. godine učestvovao filmom “Kosac”, a ove godine održaće master-klas.

U takmičarskom programu “Rani radovi” PAFF će prikazati 20 kratkih igranih, dokumentarnih, esej, eksperimentalnih i hibrid filmova iz Srbije i inostranstva, koje je odabrao Ivančić, a boriće se za nagradu “Dimnjak”.

Žiri programa “Rani radovi” sastavljen je od 16 srednjoškolaca koji će odlučivati pod mentorstvom reditelja Nikole Ljuce iz Srbije i Đakoma Abrucezea (Giacomo Abbruzzese) iz Italije.

Revijalni program “Pafforama” prikazaće šest dugometražnih i dva kratka filma pružajući presek festivalskih i autorskih hitova iz ove i prethodne sezone, pa je namenjen za najširu publiku.

Revijalni tematski program “Ponoćna jeza” obuhvata pet dugometražnih horor filmova, čije će projekcije biti u ponoć, a selektor i gost je britanski reditelj Džulijan Ričards (Julian Richards), dvostruki dobitnik nagrade Zlatni Melijes za najbolji evropski film fantastike i vlasnik distributerske kompanije Jinga Films.

Najavljen je i revijalni tematski program čiji je selektor Olaf Miler, jedan od najvećih i najpoznatjih filmskih kritičara danas. Na PAFF-u predstavlja izbor skrivenih, zanimljvih, beskompromisnih, bizarnih i radikalnih ostvarenja, koja teško i uz smetnje nađu put ne samo do šire publike, već i do arthaus festivala. Nekoliko filmova iz te selekcije su prikazani i u autorskim programima koje je Miler uredio za festivale u Roterdamu i Berlinu prethodne dve godine.

Revijalni autorski program “Svetla budućnost” je ove godine posvećen mladom hrvatskom autoru Igoru Bezinoviću, čije je kratke filmove publika PAFF-a već imala priliku da vidi. Ove godine biće prikazano njegovih 13 kratkih radova nastalih u raznim vrstama produkcije i uslova. Bezinović je režirao i dokumentarni film “Blokada”, a trenutno radi na prvom dugometražnom igranom filmu “Kratki izlet” čiji završetak se očekuje krajem godine.

U saradnji sa Filmkulturom, biće održana radionica “Mali film” za osnovce, a u pratećem programu najavljena je i izložba crteža Borisa Stanića, mladog i već etabliranog strip crtača, čiji je crtež odabran i za grafičko rešenje festivalskog plakata. Izložba će biti otvorena 2. septembra u foajeu Kulturnog centra Pančevo.

U pratećem programu najavljeni su koncerti grupa Stray Dogg i Straight Mickey and the boyz, kao i muzičke večeri (DJ Sova & DJ Tosha, Kud Sestre, Banda Panda, Pikili Karaoke, Kišobran).

Festival će biti održan na više lokacija u Pančevu, a organizuju ga mladi filmski radnici i umetnici iz tog grada i okoline, okupljeni oko udruženja građanja Pančevački filmski festival. Festival se organizuje u saradnji a Domom omladine Pančevo i Kulturnim centrom Pančeva, pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture i informisanja Srbije i Grada Pančeva.

Iako su ove godine dobili manje sredstava nego prethodne, organizatori su odlučili da program traje pet dana, a ulaz na sve filmske projekcije i prateće programe je besplatan.

Prošle godine, na 2. PAFF-u, nagradu za najbolji dugometražni film u programu “Svetionik” ravnopravno su osvojili srpsko-danski “Flotel Europa” Vladimira Tomića i tajlandski “Groblje sjaja” Apičatponga Virasetakuna, na osnovu odluke žirija na čelu sa rediteljem Slobodanom Šijanom. U selekciji “Rani radovi”, u kojoj je prikazano 19 kratkih filmova, nagradu “Dimnjak” dobio je “Arhipelazi, goli granit” rediteljke Dafne Heretakis.

Festivalski sajt je pancevofilmfestival.com, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org

(SEEcult.org)

4. Animator fest



Festival animiranog filma dece i mladih Srbije “Animator fest” predstaviće od 1. do 4. septembra u Jagodini 30 filmova mladih animatora iz desetak gradova, uz revijalne projekcije nagrađenih radova sa srodnih festivala iz Beograda i Gornjeg Milanovca.

Publika četvrtog “Animator festa”, koji će biti održan u Kulturnom centru “Svetozar Marković”, videće u takmičarskom programu filmove mladih animatora iz Beograda, Novog Sada, Sremske Kamenice, Niša, Zrenjanina, Lozovika, Vranja, Valјeva i Jagodine.

Filmove će ocenjivati žiri koji čine animator i profesor na Fakultetu primenjenih umetnosti i dizajna u Beogradu Rastko Ćirić, reditelјka, scenaristkinja i profesorka na Fakultetu dramskih umetnosti Narcisa Darijević Marković i ilustrator Boban Savić, čijom će izložbom ilustracija “Dobro došli u Geto” “Animator fest” biti otvoren u Galeriji Kulturnog centra.



U okviru “Animator festa”, biće prikazane i dve revijalne projekcije, i to nagrađenih filmova sa proteklog petog Festivala evropske studentske animacije (FESA 2016) u Beogradu, kao i pobedničkih filmova sa međunarodnog festivala “Kratka forma” u Gornjem Milanovcu.

Kao specijalni gost “Animator festa” najavljen je ruski reditelј i scenarista Aleksej Balašov iz Moskve, koji će održati master-klas radionicu animacije.



Animator fest organizuje Kulturni centar Jagodina, uz podršku Ministarstva kulture i informisanja Srbije.

(SEEcult.org)

Po čijoj meri rastu gradovi?



Kolektiv Ministarstvo prostora organizuje 31. avgusta projekciju filma “Po meri čoveka” i razgovor o načinu na koji se gradovi današnjice razvijaju i po čijoj meri rastu, koji će biti održan na krovu alternativnog kulturnog centra “Kvaka 22” u Beogradu.

Danski arhitekta i urbanista, profesor Jan Gehl, proučavao je ponašanje ljudi u gradovima tokom perioda od 40 godina. Filmom “Po meri čoveka” dokumentovao je način na koji moderni gradovi odbijaju ljudske interakcije, ali i izneo tvrdnju da možemo izgraditi gradove tako da u njih budu utkani i ljudska potreba za uključivanjem, kao i ona za intimnošću.

Očekuje se da će do 2050. godine čak 80% svetske populacije živeti u urbanim sredinama. Sada 50% ljudi živi u gradu, a to se iskustvo istovremeno može opisati i kao očaravajuće, i kao problematično. Zbog našeg načina života suočavamo se sa klimatskim promenama, usamljenošću i ozbiljnim zdravstvenim problemima, ali retko imamo odgovor - zašto?

Uvodnu reč uoči projekcije filma u 20 sati daće Ivan Velisavljević, dramaturg i filmski kritičar.



Projekcija filma “Po meri čoveka” organizovana je u nastavku serijala predavanja, tribina i razgovora o novim gradskim politikama "Ka drugačijem gradu", koji Ministarstvo prostora realizuje uz finansijsku pomoć regionalne kancelarije fondacije Hajnrih Bel u Beogradu.

Ulaz na projekciju filma u Kvaki 22 je besplatan, a organizatori su obećali i kokice i pivo.

(SEEcult.org)

 73. Mostra uz mere bezbednosti



Venecijanski filmski festival počinje 31. avgusta filmom “La La Land” Dejmijena Šazela, koji predstavlja omaž zlatnom dobu američkog mjuzikla, a do 10. septembra prikazaće 20 novih ostvarenja u trci za Zlatnog lava, koje potpisuju reditelji kao što su Emir Kusturica, Vim Venders, Terens Malik, Tom Ford, Andrej Končalovski, Fransoa Ozon…

Otvaranje 73. Mostre protiče i u znaku strogih mera bezbednosti zbog proteklih terorističkih napada u Evropi. Kontrolni punktovi i kamere postavljeni su na ulazima na festivalski prostor, a iako je bezbednost jedno od glavnih pitanja organizatora, umetnički direktor Mostre Alberto Barbera izjavio je da će mere sigurnosti biti maksimalno diskretne kako posetioci ne bi bili uznemireni.

Zbg nedavnog zemljotresa u centralnoj Italiji, koji je odneo gotovo 300 života, otkazana je gala večera na Lidu, ali će većina glamuroznih događaja biti tradicionalno održana kao i prethodnih godina. Mostra je dobila i novi bioskopski prostor, koji bi trebalo da doprinese ostanku najstarijeg filmskog festivala u koraku sa ostalim festivalima A kategorije, pre svega Kanom i Berlinalom.

Među filmovima glavnog takmičarskog programa 73. Mostre je i novi film “Na Mlečnom putu” (On Milky Road) Emira Kusturice, u kojem on igra i glavnu ulogu – čoveka u tri životna doba. Partnerka mu je slavna italijanska glumica Monika Beluči, a u tom filmu, koji je najavljen ranije kao priča o ljubavi i ratu, igraju i Sloboda Mićalović, Predrag Miki Manojlović...

Snimljen u koprodukciji Srbije s Velikom Britanijom i SAD, “Na Mlečnom putu” je prvi dugometražni igrani film Kusturice od “Zaveta” iz 2007.

Kusturica je u Veneciji nagrađen 1981. kao najbolji debitant - za film “Sjećaš li se Doli Bel?”, a 1998. dobio je nagradu za režiju filma “Crna mačka beli mačor”.

Nemački reditelj Vim Venders, dobitnik Zlatnog lava 1982. godine za film “Stanje stvari”, učestvuje u trci za nagrade 73. Mostre 3D dramom “The Beautiful Days of Aranjuez”, zasnovanom na delu Petera Handkea. U novom Vendersovom filmu, nastalom u francuskoj-nemačkoj koprodukciji, manju ulogu ima i Nik Kejv.

Američki autor Terens Malik vraća se na Lido dokumentarnim filmom “Voyage of Time”, čija je naratorka Kejt Blančet. Na tom filmu radio je više od tri decenije, a najavljen je kao istraživanje života na zemlji i “slavljenje univerzuma”, koje prikazuje “celinu vremena - od početka do finalnog kolapsa”. U filmu “Voyage of Time”, koji ima i verziju sa naracijom Breda Pita, korišćen je deo kompozicije “Krajputaši” kompozitora Arsenija Jovanovića iz Srbije, sa kojim Malik sarađuje već godinama, počev od “Tanke crvene linije” (1998).

U trci za Zlatnog lava je i triler “Nocturnal Animals” Toma Forda, poznatog modnog dizajnera, koji je debitovao filmom “A Single Man” 2009, takođe premijerno prikazanim u Veneciji.

Među filmovima u trci za Zlatnog lava je i biografski film “Jackie” Pabla Lorena o Džeki Kenedi Onazis, s Natali Portman u glavnoj ulozi. Portmanova igra i u filmu “Planetarium” Rebeke Zlotovski o dve sestre koje komuniciraju sa duhovima.

U takmičarskom programu su i “Frantz” Fransoa Ozona, “Raj” ruskog reditelja Andreja Končalovskog, gotovo četvoročasovni film filipinskog autora Lava Diaza “The Woman Who Left”, te “Arrival” Denisa Viljenuve i kanibalska ljubavna priča “The Bad Batch” Ane Lili Amirpur.

Žirijem glavnog takmičarskog programa predsedava britanski reditelj Sem Mendes.

(SEEcult.org)

Novi dokumentarci Interakcije



Dokumentarni filmovi učesnika 11. Međunarodnog studentskog filmskog kampa “Interakcija”, snimljeni protekle dve nedelje u Ivanjici, Užicu i Čačku na temu “Priče iz muzeja”, premijerno su prikazani 30. avgusta u Domu omladine Beograda, a publika je dugim aplauzima nagradila mlade autore koji su svojim delima ukazali na posvećenost i strast prema očuvanju starih zanata i tradicije, ali i na primere nebrige o kulturi i odsustva svesti o njenoj važnosti za širu zajednicu.

Nakon premijere filmova, snimljenih u produkciji Nezavisnog filmskog centra Filmart iz Požege, učesnicima 11. kampa “Interakcija”, kao i šestog Međunarodnog masterklasa dokumentarnog filma “Interdoc”, uručeni su sertifikati. Vidno uzbuđeni i zadovoljni postignutim rezultatima, mladi učesnici preneli su i u Veliku salu DOB-a deo atmosfere sa snimanja i druženja, koja je publici dočarana i kroz dokumentarni prilog o ovogodišnjem kampu i masterklasu.

Filmart je okupio ove godine ukupno 34 učesnika, među kojima je 15 studenata produkcije, režije, kamere, montaže i dizajna zvuka iz 12 zemalja, koji su učestvovali u produkciji filmova pod supervizijom profesora Dragana Elčića, podeljeni u tri ekipe.



Ekipa koju je predvodila rediteljka Ana Korž (Anna Korzh) iz Ukrajine snimila je u Ivanjici film o kovaču koji već 73 godine radi taj posao, poslastičaru, koji više od pola veka nudi slatkiše sugrađanima i najveći dokaz uspeha mu predstavlja to što dovedu i decu da se počaste, te o ženi koja više od 45 godina prenosi na mlade tradiciju folklora.

Rediteljka Antonija Milčeva (Antonia Milcheva) iz Bugarske snimila je u Užicu sa drugom ekipom polaznika “Interakcije” dokumentarac o čuvaru lokalnog Narodnog muzeja, koji svakodnevno rutinski obavlja svoj posao, a već više od 20 godina je i pasionirani kolekcionar starih radio aparata, koje popravlja, čisti i stvara od njih jedinstvenu prostorno-zvučnu instalaciju.

Čačanska ekipa i reditelj Pavel Ruzijak (Ruzyak), student režije iz Češke, snimili su dokumentarac o rimskim termama koje su otkrivene 70-ih godina u samom centru Čačka, a iako predstavljaju jedno od najstarijih arheoloških nalazišta na području tog grada, zatrpane su često smećem i pod stalnom opasnošću od oštećenja. Dok predstavnici lokalnih vlasti smatraju da je poslednjih godina učinjen napredak u čuvanju i zaštiti arheološkog blaga, slika pokazuje suprotno, a i izjave građana. Da dovoljne svesti o potrebi očuvanja rimskih termi ipak nema ni među samim Čačanima, pokazuju prizori kesa punih otpadaka, bačenih sa prozora okolnih solitera ili odloženih u prolazu.



Dokumentarce studenata iz Bugarske, Ukrajine, Češke, Jordana, Libana, Finske, SAD, Velike Britanije, Letonije, Rusije, Hrvatske i Srbije, pohvalio je i Miroljub Vučković iz Filmskog centra Srbije, generalnog pokrovitelja “Interakcije” kojima su se na bini pridružili i učesnici šestog master-klasa “Interdoc” koji su vodili u Požegi reditelji Mladen Matičević i Dragan Elčić.

Mladi filmski profesionalci i studenti filma iz celog sveta (od Filipina i Novog Zelenda, preko Pakistana, Letonije, Italije, do Meksika i čak Nigera) pohađali su predavanja, razmenjivali iskustva i razvijali svoje dokumentarne projekte, a u pratećem programu imali su priliku da pogledaju i izbor dokumentaraca podržanih kroz konkurse FCS-a.



Pojedini učesnici našli su se na masterklasu zahvaljujući podršci nacionalnih filmskih fondova svojih zemalja, kao što su Grčki filmski centar, Novozelandska filmska komisija, Nacionalna komisija za kulturu i umetnost Filipina i Hrvatski audiovizuelni centar (HAVC), što ukazuje na sve veću međunarodnu relevantnost tog programa za edukaciju u oblasti dokumentarnog filma.

U proteklih deset godina na studentskom kampu “Interakcija” i masterklasu “Interdoc” učestvovalo je više od 250 mladih talenata, a snimljeno je gotovo 40 dokumentarnih filmova koji su osvojili niz nagrada na filmskim festivalima širom sveta. Projekcije filmova "Interakcije" nastavljene su i na aktuelnim festivalima, a dokumentarce nastale na 11. kampu “Interakcija” videće, posle beogradske premijere, i publika u zemljama iz kojih su došli učesnici.

NCF “Filmart” je realizovao 11. kamp "Interakcija 2016" uz podršku Ministarstva kulture i informisanja Srbije, FCS-a, gradova Čačak i Užice, kao i Erste banke i brojnih sponzora i partnera.

(SEEcult.org)

Inkarnacija u Londonu



Debitantski film “Inkarnacija” reditelja Filipa Kovačevića, nakon svetske premijere na Cinema City festivalu u Novom Sadu i učešća na Filmskim susretima u Nišu, biće prikazan u zvaničnoj selekciji 24. Rejndens filmskog festivala u Londonu, koji će biti održan od 21. septembra do 2. oktobra.

Rejndens festival je jedan od najznačajnijih nezavisnih filmskih festival u Velikoj Britaniji i Evropi, a za ovogodišnje izdanje primio je čak 6.250 filmova iz 98 zemalja Odabranih deset filmova u glavnom takmičarskom programu, među kojima je i “Dnevnik mašinovođe” srpskog reditelja Miloša Radovića, ocenjivaće Stiven Fraj, Džoana Lamli i drugi istaknuti predstavnici britanske filmske i kulturne scene.

Reditelj “Inkarnacije” Filip Kovačević izjavio je povodom učešća na Rejndensu da je očigledno da njegov film ima ambicije za inostrani plasman.

Navodeći da mu mnogo znači što je najpre domaća publika imala priliku da vidi njegov film, Kovačević je dodao a portal Filmskog centra Srbije i da svaki reditelj pokušava da napravi film za ceo svet, a ne samo za svoje govorno područje, zbog čega se radujem mogućnostima koje prilika u Londonu.

Psihološki triler “Inkarnacija” priča je o čoveku koji se budi na trgu nepoznatog grada, iznova i iznova. Svaki pokušaj da pobegne četvorici maskiranih ubica završava se njegovom smrću. Kroz neprekidnu poteru pokušava da otkrije svoj identitet i sazna ko mu je smestio ubistvo.

U filmu igraju: Stojan Đorđević, Dejan Cicmilović, Tihomir Stanić, Dača Vidosavljević, Sten Zendor, Vidan Dojčinović, Žarko Stepanov i Bogdan Petrović.

Reditelj Filip Kovačević, rođen 1989. u Beogradu, diplomirao je na Matematičkom fakultetu, a još tokom studija je počeo da radi na razvoju prvog dugometražnog filma, kao glavni producent, reditelj i jedan od scenarista. Diplomirao je na smeru Teorijska matematika i primene, paralelno sa post-produkcijom filma “Inkarnacija”, koja je završena u junu ove godine.

(SEEcult.org)

Ristovski sa dve koprodukcije u trci za Oskara



Srpski glumac Lazar Ristovski tumači glavne uloge u dva filma odabrana za nominacije za Oskara za najbolji strani film – u srpsko-hrvatskoj koprodukciji “Dnevnik mašinovođe” reditelja Miloša Radovića i hrvatsko-srpskoj koprodukciji “S one strane” Zrinka Ogreste. Oba filma nastala su u koprodukciji Interfilma iz Zagreba i kuće Zillion film Ristovskog iz Beograda.

Ristovski je za ulogu u Ogrestinoj psihološkoj drami dobio Zlatnu arenu na 63. Pulskom festivalu, na kojem je film “S one strane” odneo najviše nagrada, uključujući Veliku Zlatnu arenu.

U tom filmu, koji je odabran za hrvatskog kandidata za Oskara za strani film, Ristovski igra haškog osuđenika koji se, nakon odsluženja kazne za raztne zločine, javlja supruzi (Ksenija Marinković) koju je napustio pre 20 godina i želi da obnove odnos. Ona se u međuvremenu preselila iz Siska u Zagreb, nastojeći da u velikom gradu prikrije svoj identitet i zaštiti decu od očeve “ostavštine”.



Ogrestin film nastao je u produkciji kuće Interfilm, u koprodukciji sa Zillion filmom i Hrvatskom radiotelevizijom, a odabran je za hrvatskog kandidata za nominaciju za Oskara za najbolji film van engleskog govornog područja u konkurenciji sa filmovima “Imena višnje” Branka Schmidta i “Narodni heroj Ljiljan Vidić” Ivana Gorana Viteza.

Ristovski igra glavnu ulogu i u Radovićevoj tragično-humornoj melodrami “Dnevnik mašinovođe”, koja je odabrana za srpskog kandidata za Oskara za najbolji strani film, a nastala je u produkciji kuće Zillion film i zagrebačkog Interfilma.

U konkurenciji su bili i filmovi “Dobra žena” Mirjane Karanović, “Igra u tami” Juga Radivojevića, “Isceljenje” Ivana Jovića i “Vlažnost” Nikole Ljuce.

“Dnevnik mašinovođe” imao je svetsku premijeru na Međunarodnom filmskom festivalu u Moskvi, na kojem je dobio nagradu publike.



Radovićev film bavi se profesijom mašinovođa koji tokom karijere, kako pokazuju statistike, nenamerno ubiju 15 do 20 ljudi. Glavni lik Ilija, koga igra Ristovski, 60-godišnji je mašinovođa, blizu penzije, koji drži rekord od 28 takvih ubistava. Njegov 19-godišnji usvojeni sin Sima je prestravljen od straha da će i on postati ubica poput oca.

Oba filma prikazana su i na proteklom 51. Festivalu glumačkih ostvarenja - Filmskim susretima u Nišu, na čijem je otvaranju Ristovskom uručena nagrada za životno delo “Pavle Vuisić”, a potom je dobio i nagradu “Car Konstantin” za ulogu u Ogrestinom filmu. Publika 51. Filmskih susreta ga je dva puta proglasila glumcem večeri – za uloge u filmovima “S one strane” i “Dnevnik mašinovođe”.

(SEEcult.org)

Važnost razmene mišljenja



Dvostruki laureat 40. Festivala filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji, Stevan Filipović, dobitnik prve i treće nagrade kao koscenarista filmova “Pored mene” (koji je i režirao) i “Dobra žena” (Mirjane Karanović), smatra da je scenario kičma filma, ali da se to u praksi često ne poštuje. Filipović u intervjuu za SEEcult.org govori i o problemima finansiranja filmske produkcije u Srbiji, uticaju konkursnih komisija na razvoj kinematografije, razlozima stagnacije mladih scenografa, iskustvu pisanja u četiri ruke i važnosti razmene, pa i sukobljavanja mišljenja, kao i o koprodukcijama koje se ponekad veštački pakuju radi konkurisanja kod Eurimaža.

- Koje je prema Vašem mišljenju mesto scenarija u filmskoj umetnosti? Robert de Niro je nedavno na Sarajevo Film Festivalu izjavio da je scenario ključan za svaki film.

S. F: Scenario bi trebalo da bude kičma, ali nažalost, često nije tako i to ne važi samo za male kinematografije, već i za najveće. Često gledate filmove koji su jako skupa stvar, koštaju stotine hiljada do stotine miliona evra ili dolara i lepo vidite da je izgleda najmanje uloženo u scenario. Pritom je sigurno da neki holivudski proizvod ne bi manje zaradio ako bi imao kvalitetniji scenario. Ali, to pišu komiteti i to je onda veliki problem kada pričamo o komercijalnoj kinematografiji, o tom spoju industrije i umetnosti.

U evropskim kinematografijama je druga priča, tu bismo morali još više da se oslanjamo na scenario, jer u principu nemamo velike budžete kojima bismo mogli da kompenzujemo dramaturške rupe, ali ni tu mi se ne čini, većinski gledano, da su ljudi naučili koliko je važna stvar dobar scenario.

- U čemu je zapravo važnost scenarija?

S. F: Vi tu postavljate koordinate sveta koji kreirate u filmu - od pravila igre do definisanja likova i ostalog. Pitanje je i šta podrazumevamo kada kažemo scenario i da li mislimo na neki završen tekst. Kod mene, na primer, to ne postoji. To je kod mene neki dokument koji se konstantno menja i evoluira. Ili, pak, mislimo na scenario kao ceo paket istraživačkog i scenarističkog rada koji počinje od istraživanja teme, tekstova koji se čitaju, razgovora koje vodimo sa određenim sagovornicima, pisanja biografija likova, ulaženja u njihove živote, njihove svetove, pričanja sa ljudima koji su stvarni primeri za likove u filmu… Ceo taj korpus je po meni neodvojivi deo posla scenariste ili dramaturga.

- Česte su primedbe da je scenario slaba tačka srpskog filma. Da li Vaše kolege ne shvataju važnost scenarija ili se zbog nedostatka novca već sa prvom, drugom rukom scenarija odmah kreće u snimanje?

S. F: Mislim da je reč o kombinaciji faktora. To je dosta složeno pitanje i vezano je za način kako se ovde finansiraju filmovi. Ako ne postoji komercijalna kinematografija u užem smislu, nemoguće je da neko zaradi novac jednim filmom, pa da od prihoda na blagajnama pravi sledeći, već zavisimo od državnih subvencija i konkursa. Tako da to nisu samo producentske odluke, nego se kinematografija oblikuje odlukama ljudi koji sede po komisijama. A tu su često neki burazerski krugovi i interesne grupe gde se novac dodeljuje u okviru tih grupa i onda imamo ozbiljan broj ljudi, mlađih scenarista koji su možda inteligentni, obrazovani, talentovani, ali kada završe fakultet umesto da krenu da rade oni stagniraju.

Ta stagnacija je najveći problem scenarista kod nas, jer da biste naučili taj zanat, a to jeste zanat - negde je sličan umetnosti, a negde bogami i matematici - da biste to savladali, morate da radite i da grešite, da se in vivo učite kako to funkcioniše. Isto važi i za druge sektore, ali za dramaturgiju posebno. Vidite neke super ljude, ali koji nemaju zanatsku bazu, ne razumeju dramaturšku strukturu moderne serije ili filma. Obuka koju bi trebalo da prođete sa njima kao reditelj ponekad je toliko mučna da je lakše da sednete sami i napišete scenario. Ne mislim da je to dobro. Mislim da bi bilo super da šefovi svih sektora u filmu budu ljudi koji su u tom svom sektoru zanimljiviji, na neki način bolji i drugačiji od reditelja. Ali, to često nije slučaj, jako je malo scenarista koji vladaju zanatom i imaju šta da kažu i mogu da žive od tog posla, a ne gube se u tezgarenjima i besmislu.

Gerilski način rada koji omogućava ljudima da dođu do svojih prvih filmova je super za početak, ali da bi se razvila dobra scenaristička škola potreban je kontinuitet.

- Vi imate kontinuitet, a i nagrade za scenario, iako Vam to nije osnovna profesija. U sva tri filma koja ste režirali - “Šejtanov ratnik”, “Šišanje” i “Pored mene”, bili ste koscenarista. Kako teče taj specifičan proces u četiri ruke?

S. F: Meni je u svemu, a posebno u fazi smišljanja i pisanja, jako važno da to bude zajednički rad i razmena mišljenja i da, ako je moguće, radim sa ljudima koji su drugačiji od mene, da se ne slažemo u svemu i onda se iz tog sukoba rađaju zanimljive i dobre ideje.

Nastanak scenarija za “Dobru ženu” je u tom smislu vrlo zanimljiv. Mira (Karanović) je imala tu ideju, pozvala me je i mi smo bukvalno od nule krenuli. Ona je imala par crtica kao polaznu osnovu i onda smo krenuli da pričamo sa tim pravim dobrim ženama. U Fondu za humanitarno pravo razgovarali smo sa jednom koja je preživela nešto slično kao naša Milena (naslovni lik u filmu), čitali smo ispovest druge žene o dešavanjima na Kosovu upravo iz ugla koji je nama bio zanimljiv. Odlazili smo da vidimo kako izgleda Šid, gde su mnogi od tih ljudi živeli. Od tog istraživačkog rada krenuli smo ka formiranju onoga kako bi priča teorijski trebalo da izgleda.

Bilo mi je zanimljvo istraživanje Hane Arent i njena teza o banalnosti zla. Nisam hteo da uvodim nikakvu psihopatologiju u priču, nego sam baš hteo da Milenin muž Vlada bude taj običan, dobar komšija, koji radeći nešto što je mejnstrim bude prihvaćen od društva posle rata, kao domaćin, pater familias, uzoran građanin. Bila mi je zanimljiva ta sredina koja ga prihvata i time normalizuje to što je on radio u ratu, a ne priča o psihopati. Posle postavljanja fundamenata priče, krenuo je razgovor o tim ljudima - ko su oni, da li liče na neke koje poznajemo, kakvi su im životi, pa sve do pisanja njihovih detaljnih biografija.

Proces za film “Pored mene” bio mi je najbolji od svih do sada. Sa studentima kojima sam predavao glumu počeo sam da pričam, a da nisu ni znali da se sprema film, o njihovim srednjoškolskim danima - kako ste gledali sebe, kako mislite da su vas drugi gledali, koju emociju pamtite, šta vas je povređivalo, šta vas je činilo srećnim… Onda sam skicirao neke likove, pročitali smo to i bili su šokirani. Pitali su: “Kako znaš te stvari o nama?” Ja im kažem: “Niste to vi, ali eto nije teško ‘pogoditi’”. Direktno se naslanja na te etikete koje dobijamo (fenseri, darkeri, žestoki tipovi...), a ispod toga moramo da vidimo šta je meso, šta je zapravo čovek ispod svega toga. Kroz razgovore smo došli do likova, napisao sam prvu ruku scenarija, a onda sam gledao predstavu Minje Bogavac “Muškarčine”, gde su imali sličan proces rada. Pozvao sam je da zajedno radimo drugu ruku scenarija i to mi je bilo super iskustvo, ta razmena mišljenja i uključivanje glumaca u ceo proces. Voleo bih da i dalje radim tako.

- U Evropi i u ex-YU regionu primetan je trend koprodukcija, koje su i obavezne da bi projekat konkurisao za podršku Eurimaža. Da li to uslovljava scenariste? Da li vodi ka filmovima koji nisu plod autentične ideje nego veštog pakovanja da se prođe na fondu?

S. F: Ima dobar termin - euro puding za tu vrstu isforsirane konstrukcije koja će zadovoljiti birokrate koji donose odluke. Ima toga i kod nas. Kad vidite jednu scenu koja se dešava, recimo, u Nemačkoj i govori se na nemačkom jeziku, a nema direktne veze sa pričom - jasno je da je to bio način da se zadovolje kriterijumi koprodukcije, koji često ne proizlaze iz autentične potrebe da se ispriča određena priča, nego da se popune one kockice za štikliranje da bi se obezbedila sredstva.

Mislim da je ono što je tu najveći problem – autocenzura, odnosno da neki snalažljivi autori, bilo scenaristi ili reditelji, kreću u startu da tako koncipiraju projekte. Super je ako stvarno imam ideju da napravim priču koja se dešava u, na primer, Mađarskoj, Hrvatskoj i Srbiji, ili ima te elemente, glumce, pa se sa tim konkuriše kod Eurimaža. Ali ako je krenulo sa tim kako ćemo da skupimo pare - ’ajde da nabudžimo scenario tako da može da prođe na fondu, onda rezultat ne može biti dobar. Vide se ti šavovi. Deluje loše, neautentično. Najčešće su to filmovi koji retko komuniciraju sa publikama u tim zemljama.

Postoji tu i jedan drugi problem, o kojem sam na tribini u okviru festivala u Istanbulu pokušao da pričam sa predstavnicima Eurimaža. Mislim da sistem finansiranja i apliciranja za podršku tog fonda favorizuje na neki način veće zemlje. To je sa jedne strane logično, ali sa druge se pojavljuje problem koji prosto nije predviđen tim sistemom, a to je pitanje cenzure u nekim zemljama, kao što su Turska, Srbija, Hrvatska, Mađarska. To nije direktna cenzura u smislu da neko kaže ne možete da pravite film o ženi koja ima muža ratnog zločinca, nego se jednostavno desi da na domaćem konkursu kažu: “To nama umetnički nije OK”, pa tako recimo tri puta. I nije bitno što je taj scenario dobio Arte nagradu ili nagradu u Solunu, jer ako ne dobijete podršku domaćeg fonda i dva koproducenta – jednog lokalnog i jednog evropskog, ne možete ni da aplicirate za Eurimaž. Tako se vrtimo u nekom začaranom krugu. Ako hoćete, na primer, film o Kurdima u Turskoj, morate da tražite način da to ne bude turski film, a to opet nosi neke druge probleme.

Mislim da treba razgovarati o mogućnostima da se reši taj problem, jer sve te fondovske peripetije zapravo umanjuju ono što je lokalno. Siguran sam da bi recimo jedan Živko Nikolić teško dobio sredstva za neki svoj film, a vrednost njegovih filmova je upravo to što je neverovatno autentično lokalno, istinito prema sredini iz koje dolazi. Neki Nemac, na primer, neće to razumeti, ali to i ne treba da bude cilj. Celo to zamešateljstvo sa koprodukcijama ubija autentičnost.

- Bili ste ovog leta u žiriju međunarodnog programa Pulskog filmskog festivala, na kojem ste 2015. dobili Zlatnu arenu za film “Pored mene”. Koliko ste mogli da vidite novu produkciju u regionu, koje su teme u trendu, ima li sličnosti sa srpskim filmovima?

S. F: Uspeh na festivalima može da diktira kurs neke kinematografije. To se najviše vidi u rumunskom filmu. Uspesi na svetskim festivalima pokrenuli su trend i ima dosta filmova koji liče tematski, ali je među njima dosta dobrih, tako da je to pozitivan trend. U Puli smo u međunarodnoj selekciji dali glavnu nagradu rumunskom filmu Adrijana Sitarua “Nezakonito”, koji zanimljivo i bezobrazno čačka neke teme koje se drže ispod tepiha u skoro svakom društvu, pa i u rumunskom. Ali on to radi na način koji je vrlo pošten prema sredini iz koje dolazi. Meni je to postao jako važan kriterijum - da vidim da nije nekakva konstrukcija od scenarija, nego da nosi autentičnost.

Što se tiče ex-YU regije, nisam siguran da postoji dovoljan broj filmova da bismo mogli da pričamo o kinematografijama, a ako to nemamo, onda je teško videti tendencije. Jedino ako neki film uspe, na primer “Zvizdan” Dalibora Matanića 2015. u Kanu, pa ćemo videti da li će to da ima neki odjek, da li će možda da dođe do snimanja još nekih filmova koji se bave srpsko-hrvatskim odnosima ili nešto slično. Ali suviše je malo uopšte ovde filmova da bismo mogli da pričamo o trendovima na taj način.

- Vaši filmovi su različitih žanrova, ali se svi bave mladima. Šta sledeće planirate i da li ostajete u istom miljeu?

S. F: Istina je da su sva tri moja filma o mladima, ali su u pitanju različite generacije. “Šejtan” je moja generacija i negde je najviše autobiografski. Onda se “Šišanje” bavilo sledećom generacijom, a likovi u “Pored mene” su već generacija mojih studenata.

Što se tiče sledećeg filma, imam nekoliko dosta različitih projekata. Možda se bave malo starijim generacijama na neki način, u svakom slučaju nije srednjoškolski milje. Možda je vreme da se odraste (smeh). Ne znam koji će prvi da uđe u realizaciju, teško je doći do sredstava i zato u principu ne volim da najavljujem. Znam koliko je veliki put od ideje do početka realizacije. Ali mogu da kažem da će biti odmaka.

Razgovarala: Zorica Dimitrijević

*Foto: @SejtanovRadnik

Jubilarna, 10. Animanima



Jubilarni, deseti međunarodni festival animiranog filma Animanima u Čačku biće održan od 7. do 11. septembra u Domu kulture, a predstaviće 46 filmova iz 23 zemlje u konkurenciji za Gran pri “Zlatni štift” i ostale nagrade i priznanja koje će dodeliti žiri na čelu sa japanskim animatorom Kodžijem Jamamurom.

U žiriju su i rediteljka Izabela Plućinska iz Poljske i umetnički direktor festivala animacije Monštra u Lisabonu, Fernando Galrito.

Na svečanom otvaranju biće prikazan nemi klasik “Avanture princa Ahmeda” iz 1926. godine Lote Rajninger (1899-1981), čiju će zvučnu sliku direktno na sceni uobličavati nemački multimedijalni umetnik Tomas Kener.

Pored programa kojima će se predstaviti članovi žirija, organizatori su najavili i izbor iz produkcije estonskog studija Nukufilm, nezavisnu animaciju pacifičkog severozapada SAD, nove filmove mladih autora iz Mađarske, kao jedne od trenutno najzapaženijih evropskih scena animacije, te uzbudljivu kolekciju animiranih impresija o Prvom svetskom ratu, filmove studenata Tokijskog univerziteta umetnosti, animirane TV reklame u programu “Koka Kola šou”, nove francuske dugometražne filmove u kojima je uživao ceo svet “April i neverovatni svet” i “Fantomski dečak”...

Umetnički direktor festivala “Animanima”, Milen Alempijević, istakao je i takmičarski program filmova za decu, čije će domete ocenjivati žiri koji čine istoričarka animiranog filma Ana Ida Oroš iz Mađarske, srpski animator Vuk Palibrk i Amerikanka Tes Martin, autorka i pokretač internet portala Haptic Animation Amplyfier.

Festival “Animanima” će obeležiti jubilej i specijalnim promo DVD izdanjem “Posle 2000-e: savremena srpska animacija”.

Publiku na zatvaranju očekuje i srpska premijera najnovijeg filma specijalnog gosta i predsednika žirija Kodžija Jamamure, “Satijeva Parada”.

Jamamura je, inače, diplomirao 1987. godine slikarstvo na Zokei univerzitetu u Tokiju, na kojem je sada vanredni profesor, a predaje i na Univerzitetu umetnosti u Tokiju. Njegov film “Mt. Head” (2002) osvojio je šest Gran prija, uključujući i festivale Ansi (2003), Zagreb (2004) i Hirošimu (2004), a nominovan je i za Oskara 2003. “Seoski lekar Franca Kafke” (2007) osvojio je Gran pri festivala u Otavi (2007). Gledaoci u više od 20 zemalja širom sveta imali su priliku da vide retrospektivu njegovih filmova.

U okviru pratećih programa 10. "Animanime", najavljena je izložba “Kristalizacija”, autorska postavka vizuelnog umetnika Davora Gromilovića iz Sombora.

U muzičkom programu 10. “Animanime” nastupiće VIS Limunada i Kralj Čačka.

Prošle godine, na 9. "Animanimi", Gran pri "Zlatni štift" dodeljen je filmu “Moje drago telo” francuskog reditelja Kalvina Antoana Blandena o detetu koje, posle tragičnog događaja, nalazi utočište u alternativnoj stvarnosti. Specijalnu nagradu žirija dobila je Aliks Dankan sa Novog Zelanda za film “Čuvar plime”.

Dom kulture Čačak organizuje “Animanimu” pod pokroviteljstvom Grada Čačka i Ministarstva kulture i informisanja Srbije.

Festivalski sajt je animanima.org, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org.

(SEEcult.org)

https://vimeo.com/175620624