Filmske novosti...

Agneški Holand uručen Maverick



Slavnoj poljskoj rediteljki Agneški Holand (Agnieszka Holland) u Motovunu je 28. jula svečano uručena nagrada Maverick, čime je postala prva autorka koja je dobitnica tog priznanja koje Motovun Film Festival (MFF) dodeljuje od 2008. godine autorima koji su individualnošću, slobodnim duhom i inovativnošću širili ili šire granice filmskog izraza.

Agneška Holand nagrađena je kao jedna od retkih filmskih autora, a kamoli autorki, iz nekadašnjeg Istočnog bloka, a današnje istočne Evrope, koja se etablirala izvan domaćih granica i uspešno spojila filmski istok i zapad.

Nagradu joj je na prepunom motovunskom glavnom trgu predao njen kolega sa praške akademije i jedan od osnivača MFF-a Rajko Grlić, koji je tom prilikom rekao da je Agneška Holand “dama koja živi jedan jako buran život oko sveta, žena koja je jedna od najznačajnijih rediteljki današnjice i iznad svega krasno biće”.

“Drago mi je da je žena osvojila ovu nagradu, ali mi je žao da sam prva. Nadam se da će nas biti još u godinama koje dolaze jer mi je Motovun Film Festival jedan od najdražih zbog ovog grada, filmova, ljudi i hrvatskog jezika”, izjavila je Agneška Holand, saopstili su organizatori 20. MFF-a.



Nakon svečanosti, prikazan je njen najnoviji film “Tragovi”, koji je nagrađen Srebrnim medvedom ranije ove godine na Berlinalu.

Ta anarhističko-feministička kriminalistička drama sa elementima crne komedije naišla je, međutim, na osudu u Poljskoj, gde je film proglašen promocijom eko-terorizma i antihrišćanskim delom.

Film “Tragovi” dolazi u vreme širenja neokonzervativne kontrarevolucije, ne samo u Poljskoj i Hrvatskoj, nego i globalno, zbog čega je rad Agneške Holand, kako su naveli organizatori MFF-a, aktuelniji nego ikada pre.



Zbog važnosti njenog celoživotnog rada, širenja granica filmskog izraza i svakako neumornosti, slobodnjačka motovunska nagrada Maverick ove godine je i otišla u njene ruke.

Agneška Holand je u dugogodišnjoj filmskoj karijeri tri puta nominovana za Oskara, a osim njenog najnovijeg filma, koji je prikazan u glavnom programu jubilarnog MFF-a, publika je imala priliku da vidi i njen film iz 1978. godine “Provincijski glumci”, kao i pilot epizodu HBO hit serije “Treme”, u kojoj je bila gostujuća rediteljka.

Ranije je na 20. MFF-u najstarija nagrada tog festivala, Pedeset godina, uručena bardu hrvatske dokumentaristike Bogdanu Žižiću.

Jubilarni, 20. Motovun film festival počeo je 25. jula vikinškim “pljeskom gromova” u čast Islanda, zemlje-partnera, te argentinskom crnom komedijom “Počasni građanin”, a uz filmove u glavnom programu i selekciju filmova sa Islanda, zemlje-partnera, prikazuje do 29. jula i selekciju Izopačena umetnost 2.0 koja istražuje nove tendencije ograničavanja slobode umetničkog izražavanja.

Festivalski sajt je motovunfilmfestival.com, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org

(SEEcult.org)

Preminula Žana Moro

http://seecult.org/vest/preminula-zana-moro

Ciklus: Argentinski film, ZR

Thursday, August 10, 2017 - 21:00
Link:
https://www.kczr.org
Ciklus: Argentinski film (u saradnji sa Argentinskom ambasadom u Beogradu)

ZIDOVI

režija: Gustav Taret

besplatno

Žana Moro



Jeanne Moreau (1928-2017), foto: Giancarlo Botti/Gamma-Rapho via Getty

Iz knjige Ženske ikone XX veka, Biblioteka XX vek, 2001.

Žan Moro (Jeanne Moreau, rođena 1928) dobila je posebnu nagradu na festivalu u Berlinu, februara 1999. godine. U svojoj 72 godini, još nije izgubila svoj čuveni, malo zlobni, prodorni pogled žene koja se ne zanosi nikakvim iluzijama: doduše, taj pogled superiorne ženstvenosti je danas malo ublažen, možda „ljudskiji“ nego što je bio, ali ne manje upečatljiv. Kakve god da je uloge igrala, ona ostaje zapamćena po pogledu, najjačem elementu ikone koju je stvorila: nezavisna, opasna, nekomformistička evropska žena, čija je glavna privlačnost ne u lepoti, nego u seksualnoj energiji što iz nje zrači. Za razliku od Brižit Bardo, koja je svetu nudila sliku novoga potrošačkog, moralom manje nego ostatak Zapada opterećenog francuskog društva, Žan Moro je predstavljala ikonu onoga dela francuske kulture koji je mislio, i to mislio kritički o društvu. Privlačnost takve ikone pokazivala se već u sasvim drugačijoj publici. Kada su najzad BB i Žan Moro zajedno nastupile u malčice naivnoj revolucionarnoj komediji Viva Maria! (1965, režija Luj Mal), smeštenoj u Meksiko početkom XX stoleća, dve strane privlačnosti mogle su se uporediti. U svakome slučaju, američku mušku zvezdu ovoga filma, Džordža Hamiltona, zavela je iza kamera Žan Moro.

Žan Moro je savršeno obrazovana glumica, čije je prvo mesto, čim je izašla iz Konzervatorija u Parizu, bila Francuska komedija. Njenu modernu privlačnost i odsustvo stereotipske lepote, primetio je pre drugih upravo Luj Mal, i tako je vrlo brzo Žan Moro postala prepoznatljivo lice francuskog „novog talasa“. Nastupila je na filmu kada je već imala trideset godina, i u istoj godini, 1958, uzbudila svetsku filmsku publiku u dva Malova filma, Lift za gubilište i Ljubavnici. Ovaj drugi bio je zabranjen u nekim delovima SAD, zbog smelih ljubavnih scena. Lice Žan Moro, njegova mirnoća i nemilosrdno opažanje sveta koje se na njemu čitalo, odgovaralo je kritičkom duhu egzistencijalizma i posleratnog beznađa, odustajanju od ulepšavanja i banalnosti koje je zahtevao „novi talas“. To je bilo lice hladne analize i istovremeno unutrašnje vatre, ikona žene koja poznaje vrednosti, ali isto tako i cinizam sa kojim svet manipuliše njima. Slobodna i nepredvidiva, takva žena je bila vizualno ostvarenje likova iz proze Margarite Diras, koja je često pisala scenarije misleći na Žan Moro kao interpretatorku. Pobuna takvog ženskog lika protiv sveta je individualna, jer ona ne veruje u kolektiv ni u kolektivne ideje. Usamljena, ona sama bira svoje ljubavnike, sa istom lakoćom i sa istim nepoštovanjem sa kojim muškarci biraju ljubavnice. Njena oslobođenost pokazuje se u krađi sistema muškoga zavođenja, i bezbrižne upotrebe muškaraca kao objekata. Unutarnji revolucionar, ona muškarcima pokazuje kako to izgleda kada se svet polne „ravnoteže“, odnosno neprikosnovene muške vlasti, obrne na glavu. Lice Žan Moro uvek se vrlo malo pokretalo. Njena savršena glumačka disciplina načinila ju je „minimalističkom“ glumicom. Zavođenje je u njenom slučaju prelazilo granice komplikovanih filmova u kojima je igrala, bez želje za dopadanjem širokoj publici, bilo je daleko od popularnih oblika – recimo od zavođenja vampa. Jedinstvena kombinacija intelektualnosti i nesputane seksualnosti u njenome slučaju vraćala je poverenje milionima žena koje nisu bile spremne da se maskiraju u lutke da bi bile privlačne i „prihvatljive“ u potrošačkom društvu. Njeni podočnjaci, svedočanstvo burne ljubavne noći, zračili su erotikom koju sve uobičajenije svlačenje na filmu nije moglo dosegnuti. Nova žena, koju ni karijera, ni porodica, ni ljubavni život nisu mogli izvesti iz ravnoteže ni iz izvesne ironične distance prema ludostima modernog života, dobila je svoje lice. Jedan od njenih partnera i ljubavnika, Marčelo Mastrojani, zaključio je, ne bez mediteranske muške nostalgije, da ona ume da uzvrati ljubav… sve do kraja snimanja filma.

Film kojim je Žan Moro za čitave generacije postala ikona, i koji je sam još uvek kultni film, je Žil i Džim Fransoa Trifoa iz 1962. U ovome filmu Žan Moro igra ženu u koju su zaljubljena dva muškarca, prijatelja. Bez volje da se odluči, ona će obojicu, i sebe, odvesti u propast. Neobični lirizam filma, relativizacija seksualnih kompetencija, dovođenje u pitanje propisanoga ponašanja, rafinirani humor, sve to od ovoga filma i danas čini neprevaziđeni kulturni model evropske senzibilnosti. Žan Moro u muškome odelu, sa nacrtanim brkovima, u ogromnom puloveru i u pantalonama, sa kačketom na glavi, ostaje slika seksualne privlačnosti kojoj nije potreban nikakav dekor niti fiksirane polne uloge. U izvesnome smislu, Žan Moro i njeni partneri u tome filmu ostaju simboličke slike unutarnjeg otpora protiv konvencija, buržoaskih pravila, kapitalističke fiksacije polova i mitova o individualnoj sreći. U velikoj meri proročki film, Žil i Džim je nagoveštavao ozbiljnije promene u životnom stilu mlađih generacija, koje su se u Francuskoj i celoj Evropi dogodile 1968, a u SAD započele koju godinu ranije. Pesmica koju je Žan Moro pevušila u ovome filmu, i koja govori o nepopravljivoj zavodnici („Nosila je po prsten na svakome prstu… “) ostala je takođe deo kulta.

Talenat i lik Žan Moro prvenstveno su vezani za autorski, komplikovani, avangardni, zahtevni – i ultimativno evropski film. Igrala je u Antonionijevom filmu Noć (1961) u Bunjuelovom Dnevniku sobarice (1964), i u vrlo evropskom filmu američkog izbeglice Džozefa Louzija Eva (1962). Sva tri karaktera su na svoj način negativna, i istražuju raspon od nemilosrdne želje za moći do gubljenja svake želje. Žan Moro umela je kao možda nijedna druga filmska glumica da prikaže stanje gubljenja smisla, tuposti izgubljene motivacije, apsurda. Njeno ćutanje je vrsta avangardnog teksta o besmislu. Ne treba, međutim, zaboraviti da je dikcija Žan Moro jedna od njenih največih glumačkih vrednosti. Pojavljivala se sa vremena na vreme na pariskim pozorišnim scenama, a široka filmska publika mogla je da vidi o kakvoj je glumačkoj školi reč u filmu nedavno preminulog Rožea Vadima iz 1959, Opasne veze. U ovome filmu, u kojem je klasično istoimeno skandalozno delo, roman u pismima Šoderloa de Lakloa iz 1782, preneto u moderno doba, Žan Moro je igrala sa Žerarom Filipom. Od dvoje amoralnih ljubavnika, žena je ta koja se nikada ne kaje. Odevena u crno, nepogrešivo efikasna u uništavanju tuđih života, Žan Moro uz cigaretu i muzički fon apstraktnog džeza tu ostvaruje jedan od svojih najupečatljivijih likova. Delo je nedavno doživelo čak dve skoro istovremene filmske obrade, i obe su ambiciozno posegnule za kostimima i ambijentima epohe, kraja 18. veka, no čak ni izvrsna Glen Klouz nije ravna kobnoj viziji Žan Moro. Ne treba zaboraviti da je dugo godina bila „Muza“ modnog kreatora Pjera Kardena, otelotvorenje njegovih racionalnih modnih koncepata.

Žan Moro je i sama režirala filmove. No u priči o ovoj ženskoj ikoni, u kojoj nema ni senke sentimentalnosti i melodramatičnosti, možda je najzanimljiviji odnos starosti i kreativnosti. U ovome trenutku Žan Moro očekuje prikazivanje mega-TV projekta, Jadnika po romanu Viktora Igoa. Priprema se za veliki međunarodni projekt snimanja Galeba po Čehovu, i za biografski film u kojem će igrati svoju prijateljicu i scenaristkinju, Margaritu Diras. To su samo dva na listi poslova i projekata: Žan Moro nikada nije bila toliko tražena. U opštoj hiper-produkciji zategnutih mišića i bulimijske vitkosti i mladosti, evropska filmska publika očito želi da vidi neskrivane tragove godina, promišljeno iskustvo, odbijanje iluzionizma: prave, žive, uspešne, samostalne, samodovoljne žene, kojima nisu potrebni liftinzi. Nasuprot amerikanizovanoj neurotizaciji teško održavane mladosti, Žan Moro ne samo da ne skriva svoje godine, nego i nastupa sa izrazito mladim i lepim glumicama. Kulturni nesporazum između nje i Amerikanaca pokazao se nedavno i u tome što je zbog svojih evropskih obaveza odustala od učestvovanja u popularnoj američkoj TV seriji ER. Upravo priprema film koji će sama režirati, i u kojem će nastupiti nova zvezda francuskog i evropskog filma, Žilijet Binoš. Scenario je napisao Žan Renoar, još 1971, i to upravo za Žan Moro. Izazovna priča, i ženska profesionalna solidarnost: poruka Žan Moro, koja je na ekranu najupečatljivije prikazivala besmisao života, jeste da žena jedina za sebe može ostvariti smisao.

Biblioteka XX vek, 2001.

Peščanik.net, 01.08.2017.

Preminuo Sem Šepard



Uticajni američki dramski pisac, scenarista i glumac Sem Šepard (Sam Shepard), autor više od 40 drama i dobitnik Pulicera, preminuo je u 74. godini.

Šepard je preminuo 27. jula u svom domu u Kentakiju, saopštila je njegova porodica četiri dana kasnije, navodeći da je bolovao od neurološke bolesti ALS (amiotrofična lateralna skleroza), poznate i kao Lu Gerigova bolest. Kako je navedeno na Šepardovom sajtu, bolest nije krio, već je otvoreno pričao o njoj.

Šepard je autor 44 drame (Buried Child, The Late Henry Moss, Simpatico, Curse of the Starving Class, True West, Fool for Love, A Lie of the Mind, i…), kao i nekoliko knjiga kratkih priča, eseja i memoara.

Dobio je Pulicerovu nagradu za dramu “Pokopano dete” 1979. godine, a bio je nominovan i za “Pravi Zapad” (1980) i za dramu “Ljudi za ljubavlju”, koju je kasnije adapirao za scenario istoimenog filma Roberta Altmana. Takođe, imao je dve nominacije za pozorišnu nagradu Toni.

Ti prekretnički dramski tekstovi, prema oceni kritike, bili su novina u američkom teatru – njegovi karakteri, razočarani i razočaravajući autsajderi u disfunkcionalnim porodicama, artikulisali su glas naroda koji je predugo bio ignorisan.

Kao dramski pisac, sledio je velikane prethodnih generacija, poput Judžina O'Nila, Tenesija Vilijamsa i Artura Milera, transformišući teme i situacije klasične grčke tragedije u Ameriku 20. veka. Veliki uticaj na Šeparda imao je i vestern.

Prvu veću ulogu ostvario je u filmu Terensa Malika (Terrence Malik) “Dani raja” (1978), a igrao je i u filmovima “Pad crnog jastreba”, “Dosije Pelikan”, “Slepi horizont”, “Frensis”, “Pariz, Teksas”, “Kukavičko ubistvo Džesija Džejmsa”, “Bejbi bum”, “Čelične magnolije”, “Hamlet”…

Šepard je bio nominovan za Oskara za sporednu ulogu (pilota) u filmu “Put u kosmos” (The Right Stuff, 1983) Filipa Kofmana (Philip Kaufman).



Reditelj Vim Venders (Wim Wenders), sa kojim je sarađivao u više navrata, dobio je Zlatnu palmu u Kanu za “Pariz, Teksas” 1984. Zajedno su napisali scenario za film “Kad prošlost zakuca”, koji je Venders predstavio na 34. FEST-u 2006. godine u Beogradu.

U novije vreme, Šepard je igrao u Netfliksovom triler serijalu “Bloodline”, kao i u psihološkom trileru “Never Here”, čija je premijera bila nedavno.

Rođen 5. novembra 1943. u Fort Šeridanu, u porodici vojnog oficira koja se često selila, Šepard je stigao u Njujork u vreme kada je počela da stiče uticaj off-Brodvej scena. Pisao je za legendarni Open Theater i La MaMu pokojne Elen Stjuart, pozorište koje je povodom njegove smrti saopštilo da se sa dubokom tugom oprašta od velikog američkog dramskog pisaca.

Šepard je prvi put skrenuo pažnju na sebe 1971. godine off-Brodvej premijerom “Cowboy Mouth”, koju je napisao sa tadašnjom partnerkom, pank-rok ikonom Peti Smit (Patti Smith), koja je i igrala sa njim u tom komadu o dvoje muzičara.

Peti Smit je bila jedna od njegove dve velike muze, pored Džesike Lang (Jessica Lange), sa kojom je živeo gotovo 30 godina i sa kojom ima dvoje dece - Hanu (Hannah) i Vokera (Walker). Iza njega je ostao i sin Džesi (Jesse) iz braka sa glumicom O-Len Džons (O-Lan Jones), kao i sestre Sendi (Sandy) i Roksana Rodžers (Roxanne Rogers).

Šepard je sarađivao i sa Bobom Dilanom (Dylan) na pesmi “Brownsville Girl” koja se pojavila na albumu “Knocked Out Loaded” 1986.

Počast Šepardu odale su mnogobrojne ličnosti iz sveta filma, pozorišta i TV.

(SEEcult.org)

Beldocs eho, ZR

Kulturni centar Zrenjanina
Datum:
Friday, August 18, 2017 - 21:00
Link:
https://www.kczr.org
Ciklus filmova sa 10. Međunarodnog festivala dokumentarnog filma Beldocs: Beldocs eho

ZAŠTO JE DRAGAN NAPRAVIO ORKESTAR (Srbija/Hrvatska, 2017, 62 min)

režija: Nikola Spasić

http://beldocs.rs/filmovi/zasto-je-dragan-napravio-orkestar

besplatno

Dani austrijskog filma u Vršcu

Vrsta dogadjaja:
Bioskop
Datum:
Friday, September 1, 2017 - 20:00
Link:
https://www.facebook.com/AustrijskiKulturniForum
Dom vojske, Svetosavski trg 4, Vršac

DANI AUSTRIJSKOG FILMA U VRŠCU (28.8.-1.9.2017.)

SUPERSVET
https://www.superwelt.at/

Preminuo Tomo Kuruzović



Dramski umetnik Tomo Kuruzović, koji je bio režiser i pisac, preminuo je u 87. godini u Beogradu od posledica srčanog udara.

Sahrana Kuruzovića biće 5. avgusta na Novom bežanijskom groblјu u 11 časova (opelo počinje u 10 časova), prenela je RTS.

Rođen 1930. u Sarajevu, Kuruzovićje po završetku Drugog svetskog rata završio Učitelјsku školu, nakon čega je i radio kao učitelј i upravnik škole u Čarakovu kod Prijedora.

U Beograd je došao 1949. godine i upisao se na Akademiju za pozorište i film, u klasi prof. Joze Laurenčića. Akademiju je završio 1953, a diplomirao 1957.

U periodu od 1953. do 1957. vanredno je studirao i jugoslovensku književnost na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, a od 1961. do 1966. režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, prvo u klasi Vjekoslava Afrića (1961), a zatim u klasi prof. dr Huga Klajna (1962-1966). Kako su mu majka i otac radili u pozorištu, od svoje pete godine je bio angažovan kao glumac. U Jugoslovenskom dramskom pozorištu je počeo da nastupa dok je studirao glumu, a posle studija prvi glumački angažman dobio je u sarajevskom Narodnom pozorištu (1953-1961).

Jedan je od osnivača Malog pozorišta u Sarajevu (Teatar 55). U Beograd ponovo dolazi 1961, gde dobija angažman u Savremenom dramskom pozorištu (Beogradsko dramsko pozorište), u kojem je ostao do odlaska u penziju 1991.

Osnivač je alternativnog pozorišta "Sunce" u novobeogradskom Bloku 45, te Studija "Tajne glume" pri "Đuro Salaj" AD u Beogradu, gde je radio kao profesor. Sa Zoranom Radmilovićem, kako je podsetilo BDP, započeo je osnivanje jedinstvenog srpskog nacionalnog pozorišta na Univerzitetu "Braća Stamenković".

Prvu profesionalnu ulogu u Beogradu ostvario je u BDP-u 1961. godine u "Mišolovci" Agate Kristi (ulogu Kristofera Rena igrao je u alternaciji sa Batom Paskalјevićem). U BDP-u je odigrao veći broj naslovnih i glavnih uloga. U BDP-u je ostvario i dve uspešne režije - "Komedija zabune" (Šekspir) i "Petorica pod barjakom" (Brako Ćopić). Autor je i teksta predstave "On, veliko O".

Jedna od njegovih najzapaženijih adaptacija i dramatizacija je monodrama Petar Pepo Bandić (Branko Ćopić), koju je sam tumačio.

Dramatizovao je i adaptirao dela Petra Kočića, Branka Ćopića, Koste Trifkovića, Meše Selimovića, Jovana Sterije Popovića…

U samim počecima posleratne kinematografije odigrao je niz uloga, a u televizijskim počecima TV Beograd igrao je u erijama kao što su "Voštane figure" i "Građanin pokorni".

Pesme Kuruzovića objavlјene su u tri antologije poezije: "Uzalud je budim", Antologija srpskog pesništva za decu i mlade "S one strane duge" i "Pesame o majci".

Nosilac je više značajnih priznanja SFRJ i Srbije: Zlatnog beočuga KPZ-a za doprinos unapređenju kulture Beograda, Zlatne plakete Grada Beograda, Ordena rada sa zlatnim vencem... Dobitnik je i Šestoaprilske nagrade za umetnost u Sarajevu.

Bio je član je Udruženja dramskih umetnika Srbije, Udruženja dramskih pisaca Srbije i Udruženja filmskih glumaca Srbije.

Jedna od poslednjih uloga Kuruzovića bila je u televizijskom filmu RTS-a “Ono malo časti” iz 2016. godine, a taj film će RTS, u znak sećanja na Kuruzovića, emitovati 3. avgusta na Drugom programu u 22.20 sata.

Kuruzović je učestvovao i u prvoj sezoni RTS-ove TV serije "Sumnjiva lica" a poslednju dramsku ulogu ostvario je u TV seriji "Nemanjići – rađanje kralјevine", u kojoj je tumačio ulogu vizantijskog cara Teodora Anđela, oca prve žene Stefana Prvovenčanog Evdokije.

(SEEcult.org)

23. Sarajevo film festival

Vrsta dogadjaja:
Festival
Datum:
Friday, August 18, 2017 - 10:00
Link:
http://www.sff.ba
23. SARAJEVO FILM FESTIVAL (11-18.8.2017.)

Program je OVDE
https://films.sff.ba/ba/home

12. Interakcija: Mali grad – veliki ljudi

http://seecult.org/vest/12-interakcija-mali-grad-veliki-ljudi

41. FESTIVAL FILMSKOG SCENARIJA (13-17.8.2017.) Vrnjačka Banja

18.00 Bioskop

IGLA ISPOD PRAGA
scenario i režija: Ivan Marinović

20.30 Letnja Pozornica

Proglašenje pobednika i dodela nagrada

BISER BOJANE
scenario: Vladan Đurđević
režija: Milan Karadžić

NA MLEČNOM PUTU - van konkurencije

scenario i režija: Emir Kusturica

http://www.screenfest.org.rs

Trnfest 2017, LJ

Vrsta dogadjaja:
Festival
Datum:
Thursday, August 10, 2017 - 21:00
Link:
http://www.kud.si
TRNFEST 2017 (1-31.8.2017.)

Luksuz produkcija: BLIZU VAS - gre za izbor kratkih filmov, ki so jih posneli udeleženci usposabljanj v okviru projekta Blizu vas*

brezplačno

11. DORF sa SuperUhom u Primoštenu



Festival dokumentarnog rok filma - DORF biće održan od 5. do 9. avgusta u Primoštenu, u saradnji sa festivalom SuperUho, a uz muzičke dokumentarce, nudi u pratećem programu i izložbu plakata, muzičko-filmski kviz, koncerte i nastupe DJ-eva.

Ovogodišnje festivalsko izdanje posvećeno je velikom prijatelju DORF-a, prerano preminulom Anti Perkoviću, a u znak sećanja na druženje sa njim, već na početku 11. DORF-a biće prikazana ekskluizivna epizoda dokumentarnog TV serijala „Borderland Soundtrack“ novosadske autorke Brankice Drašković, inspirisane knjigom „Sedma republika“.

Prvi dan festivala biće nastavljen hvatskom premijerom dokumentarnog filma „Čovjek iz Mo'Wax“, autora Matthew Jonesa (Velika Britanija), o James Lavelleu, osnivaču utjecajne etikete Mo'Wax, koji će 9. avgusta zatvoriti SuperUho festival svojim DJ nastupom.

Za 6. avgust najavljen je nagrađivani film „Buldožer-Pljuni istini u oči“ slovenačke ekipe na čelu sa Varjom Močnik, o kultnom albumu grupe Buldožer. Sledi premijera filma o Marku Linkousu, američkom kantautoru koji je stajao iza kultnih Sparklehorse.

„The Sad & Beautiful World of Sparklehorse“ autora Alexa Crowtona i Bobby Dass (SAD) donosi nam priču o životu i tragičnoj smrti tog muzičara koji se tokom gotovo trodecenijske karijere borio s depresijom i zavisnošću, ali i objavio pet izvrsnih Sparklehorse albuma na kojima je učestvovala fascinantna lista gostujućih glazbenika: Tom Waits, PJ Harvey, Danger Mouse, Dave Fridmann, David Lynch, John Parish, Black Francis, Iggy Pop, Suzanne Vega, Vic Chesnutt i dr.

Od 7. do 9. avgusta biće organizovane, nakon koncerata festivala SuperUho, kasnonoćne projekcije filmova, počev od jedan sat posle ponoći. Među njima je eksperimentalni film pulskog autora Josipa Pina Ivančića „Slučaj GNJDD“, o kultnom sastavu Gustaph y njegovi dobri duhovi, a posebno ponosno organizatori DORF-a predstavljaju prvi film legendarnog slovenačkog diverzanta Marka Brecelja „Brojanje u jesen“, koji će biti poseban gost tog festivala.

U okviru pratećeg programa Off DORF, posetioci će moći da pogledaju izložbu 12 plakata nepostojećih bandova autora Mire Župa i učestvuju u dvodnevnom muzičko-filmskom kvizu koji će 5. i 6. avgusta voditi poznati kvizoman Mario Kovač.

Dobitnik ovogodišnje DORF nagrade za životno delo je vinkovački strip autor Dubravko Mataković, a posebno DORF priznanje za doprinos andergroandu dobiće Damir Bartol Indoš.

Autor svih DORF 2017 nagrada je Miro Župa iz Splita, a plakat je delo Miroslava Sekulića Struje iz Zagreba.

Glavni filmski program u Primoštenu biće održan od 5. do 9. avgusta na Iskonovoj festivalskoj plaži.

DORF će u rodnim Vinkovcima biti održan od 24. do 26. avgusta u Galeriji fotografija Meraja, staroj gotičkoj crkvi Sv.Ilije.

DORF se održava pod pokroviteljstvom Hrvatskog audiovizuelnog centra, Grada Vinkovaca i Vukovarsko-sremske županije, u partnerstvu sa Žedno uho.

(SEEcult.org)

5. Trebinje film festival

Vrsta dogadjaja:
Festival
Datum:
Sunday, August 13, 2017 - 20:30
Link:
https://www.facebook.com/TrebinjeFilmFestival
5. TREBINJE FILM FESTIVAL EVROPSKOG I MEDITERANSKOG FILMA (7-13.8.2017.)

Program je OVDE
http://www.trebinjedanas.com/vijest/najava-5-festival-mediteranskog-i-evropskog-filma-u-trebinju

FanTazija krunisala Koena

http://seecult.org/vest/fantazija-krunisala-koena

Dve decenije istrajavanja Motovuna

http://seecult.org/vest/dve-decenije-istrajavanja-motovuna

15. Liburnia film festival, OP

Vrsta dogadjaja:
Festival
Datum:
Friday, August 25, 2017 - 16:00
Link:
http://www.liburniafilmfestival.com
15. LIBURNIA FILM FESTIVAL - festival hrvatskog dokumentarnog filma (21-25.8.2017.) Opatija

Villa Antonio

Off program

16:00 GAZDA (2016, 80`)

režija: Dario Juričan

Hrvatski centar za istraživačko novinarstvo i slobodu medija , Blank_filmski inkubator

Ljetna pozornica

Restartovi filmovi

20:30 ALL GOOD THINGS (2017, 21`)

režija: Jasmina Beširević

Restart - Škola dokumentarnog filma

20:30 MOJ ŽIVOT BEZ ZRAKA (2017, 72`)

režija: Bojana Burnać

Restart

https://vimeo.com/213758770

22:00 DODJELA NAGRADA

22:45 LOVAČKA SREĆA (2017, 13`)

režija: Maja Alibegović

Restart - Škola dokumentarnog filma

22:45 MOJ SVIJET JE NAOPAČKE (2016, 74`)

režija: Petra Seliškar

Petra Pan Film Production , Restart , PPFP

https://vimeo.com/119110677#at=1

Počeo 5. Festival mediteranskog i evropskog filma u Trebinju



Festival mediteranskog i evropskog filma u Trebinju svečano je otvoren 7. avgusta uručenjem nagrade Zlatni platan Ljiljani Blagojević i Igoru Galu, a do 13. avgusta predstaviće više od 20 filmova iz Srbije, Bosne i Hercegovine, Crne Gore, Makedonije, Grčke i Španije.

Srpska glumica Ljiljana Blagojević izrazila je zadovoljstvo nagradom jubilarnog trebinjskog festivala, navodeći značaj priznanja i za mlade, i za već etablirane umetnike.

“Nagrade su dobrodošle kada ste mladi, jer znače da ste dobro prihvaćeni i da ste dobrodošli u svet umetnosti, ali su dragocene i za ljude u zrelim godinama kao što smo Igor i ja, jer znači da nismo otpisani”, rekla je ona.

Igor Galo rekao je da više puta boravio u Trebinju, a ovoga puta došao je da primi nagradu i da stane u red sa dosadašnjim laureatima Zlatnog platana, koji se dodeljuje za doprinos mediteranskom i evropskom filmu.

Otvarajući Festival, predsednik Skupštine grada Trebinja Dragoslav Banjak rekao je da je peto izdanje te manifestacije značajno, jer to znači da je “Festival prebolio prve dečije bolesti i da je počeo da raste”.

Festivalski program je počeo otvaranjem izložbe “Sećanje na Valtera”, posvećene velikanu srpskog glumišta Velimiru Bati Živojinoviću, te kratkim filmom “Igra”(BiH) i nagrađivanom srpskom dramom o tranziciji “Rekvijem za gospođu J.” Bojana Vuletića, sa Mirjanom Karanović u glavnoj ulozi.

Program je, kao i prethodnih godina, podeljen na kratke i dugometražne filmove iz deset država iz regiona, Mediterana i Evrope – Srbije, Crne Gore, BiH, Hrvatske, Makedonije, Španije, Grčke, Turske, Italije i Izraela, koje je odabrao osnivač i umetnički direktor te manifestacije Peđa Milojević.

Među gostima su najavljeni Kole Angelovski, Luka Bursać, Brankica Sebastijanović, Danica Maksimović, Nemanja Ćipranić, Domagoj Mrkonjić…

Filmovi će biti prikazivani na platou ispred Kulturnog centra, a 9. i 11. avgusta na letnjoj sceni Doma mladih, a ulaz je besplatan.

Gosti će se i ove godine družiti sa građanima Trebinja na festivalskim lokacijama, kao i na ulicama i pijaci na centralnom trgu, a posetiće i čuvene lokalne vinarije i medare, najavili su organizatori.

Pokrovitelj Festivala je Grad Trebinje, a organizovan je uz podršku Ministarstva prosvete i kulture Republike Srpske i Uprave za dijasporu pri Vladi Srbije.

(SEEcult.org)

Tragikomedija o EU pobednik 31. FFHN-a



Bugarski film “Slava” (Glory), u režiji Kristine Grozeve i Petra Valčanova, trijumfovao je na 31. Filmskom festivalu Herceg Novi - Montenegro film festivalu, osvojivši Gran pri - Veliku zlatnu mimozu, kao i Zlatnu mimozu za scenario te tragikomične priče o aktuelnoj politici Evropske unije, tranziciji i korupciji.

Žiri 31. FFHN-a, koji je svečano završen 7. avgusta na Kanli kuli, istakao je u obrazloženju da je film “Slava” tragikomična priča sa “izuzetnom posvećenošću detaljima i sa najvećom empatijom za svoje likove”, koja istovremeno “konstantno iznenađuje preokretima”.

Bugarski film, jedan od osam iz regiona koji su bili u konkurenciji, osvojio je i Zlatnu mimozu za najbolju žensku ulogu, dodeljenu Margiti Goševoj za “slojevito i uverljivo kreiranje lika mlade žene u kontrastima tranzicijskog društva, rastrzanog tradicionalnim vrednostima i sveopštom korupcijom i javnim nemoralom”.

Reč je o filmu koji je osvojio niz nagrada na festivalima širom Evrope, a priča je o tragičnom kočničaru Canku, koji je spreman da okrene svet licemernih državnih institucija naopako, kako bi povratio svoje dostojanstvo. Simbolički opisujući trenutnu EU politiku, uz obilje crnog humora, autori daju primer kompletnoj evropskoj produkciji kako niskobudžetni film može biti uzbudljiv i primamljiv i široj publici, naveo je bio za pobednički film selektor Ivan Marinović.

Zlatna mimoza za režiju dodeljena je hrvatskoj rediteljki Hani Jušić za nagrađivani debitantski film “Ne gledaj mi u pijat”, i to za “suverenu i suptilnu orkestraciju svih stvaralačkih sastavnica” tog dirljivog ostvarenja.

Žiri je Zlatnu mimozu za najbolju mušku ulogu dodelio glumačkom ansamblu filma “Muškarci ne plaču” (Ermin Bravo, Boris Isaković, Leon Lučev, Emir Hadžihafisbegović i Boris Ler) za “ubedljiv i snažan prikaz psiholoških trauma izazvanih ratom 90-ih godina na Balkanu”.

Zlatnu mimozu za kameru žiri je dodelio grčkom filmu “Toplotni udar” za uspešno dočaravanje atmosfere malog grčkog ostrva, vrelog leta, te za jak sugestivan način vizualizacije psihološkog stanja glavnog lika.

Žirijem zvanične takmičarske selekcije 31. FFHN-a predsedavao je makedonski reditelj Milčo Mančevski, a činili su ga i srpska glumica Nataša Ninković, hrvatski reditelj Zrinko Ogresta, crnogorski autor Ivan Salatić, te scenaristkinja i rediteljka Ines Tanović iz BiH.

Žiri Kino Orjen dodelio je nagradu “Živko Nikolić” za najbolji film reditelju Neviju Marasoviću za film “Goran”, uz obrazloženje da je “redak i poseban u kinematografijama regiona”.

“On smelo zaobilazi ustaljeni istorijski – politički – ideološki okvir u kome nastaju ovdašnji filmovi, te pravi hrabar žanrovsko/stilski iskorak, ukazujući na pravac u kojem bi u budućnosti mogli da nastanu neki novi, sveži i drugačiji filmovi sa ovih prostora”, naveo je u obrazloženju žiri koji su činili Đorđe Milosavljević (predsednik), Sunčica Unevska i Stefan Bošković.

Žiri selekcije dokumentarnog filma, koji su činili Ioannis Pothos (predsednik), Stefan Malešević i Gojko Berkuljan, dodelio je Gran pri - Zlanu mimozu najmlađoj rediteljki u selekciji - Zofiji Kovalevskoj, za film “Bliske veze”, koji “suptilnim pristupom i svedenim filmskim jezikom nudi topao i sveobuhvatan prikaz ljudskih odnosa bez nametanja emocija”.

Nagrada žirija dokumentarne selekcije dodeljena je Luki Popadiću za “inovativan portret života i rada pevača tradicionalne muzike u filmu ‘Ringišpil’, kroz smelo kadriranje, izuzetnu montažu i iskren odnos prema svojim protagonistima, koji ne upada u zamku romantizacije, tipičnu za datu temu”.

Specijalno priznanje dodeljeno je filmu “Granice” Damjana Kozolea za “drugačiji pogled na fenomen imigrantske krize, koji izbegava eksplicitnost i preterano dramatizovanje praveći jednostavnu, efektivnu, nenametljivu filmsku postavku, dopuštajući publici da sama promisli dok doživljava delić fizičke patnje kroz koju su ovi ljudi prošli”.

Žiri selekcije studentskog filma dodelio je Zlatnu mimozu za najbolji studentski film ostvarenju “Anna” izraelske rediteljke Or Sinai.

Nagrada je dodeljena za “spretnu upotrebu svih elemenata filmskog izraza pri kreiranju skladne i nadasve istinite priče o jednoj ženi i njenim potrebama”, navedeno je u obrazloženju žirija, koji su činili Nataša Damnjanović (predsednica), Tina Šmalcelj i Dragana Baćović.

Specijalno priznanje dodeljeno je filmu “Nebo” Juša Premova za “poseban estetski ugođaj, atmosferu i korišćenje nekarakterističnih, naučnofantastičnih elemenata u prikazivanju emocija mladih žena, tokom jednog od ključnih momenata njihovih života”.

Takođe, specijalno priznanje dodeljeno je i filmu “Žeđ” Nikole Vučinića za “rediteljski potencijal koji je vidljiv kroz ceo film i veštu primenu minimalističke estetike u priči koja se istovremeno bavi tragičnom situacijom jedne porodice i okrutnom okolinom u kojoj oni prebivaju”.

Nagrada žirija Federacije filmskih kritičara Evrope i mediteranskih zemalja (FEDEORA), koji su činili Zlatko Vidačković, Dubravka Lakić i Vuk Perović, dodeljena je filmu “Slava” uz obrazloženje da su autori “inspirisani stvarnim događajima, vešto i uverljivo realistično, kroz prizmu crnog humora, uz upecatljiva glumačka ostvarenja”, dali “uznemirujuću sliku odnosa pojedinca i društva opterećenog korupcijom”.

“Slava” je film o “sumornoj današnjici u kojoj pošten čovek uverljivo gubi bitku sa nemanima okruženja zaraženog bolestima tranzicije”, naveo je žiri kritičara, čija se odluka poklopila sa zvaničnim žirijem.

Nagrada publike, pak, pripala je filmu “Biser Bojane”, u režiji Milana Karadžića, koji je dobio ocenu 4,76.

Nagradu za ukupan doprinos afirmaciji FFHN-a “Milan Žmukić” dobio je glumac i producent Milutin Mima Karadžić.

(SEEcult.org)

Svetska premijera Mile Turajlić u Torontu



Dokumentarni film “Druga strana svega” srpske autorke Mile Turajlić, poznate po dugometražnom dokumentarcu “Cinema Komunisto” o usponu i propasti Avala filma, imaće svetsku premijeru u septembru na Međunarodnom filmskom festivalu u Torontu (TIFF).

Novi film Turajlićeve biće prikazan u okviru zvaničnog programa TIFF Docs, saopštio je Filmski centar Srbije, navodeći da je u pitanju veliki uspeh za srpski dokumentarni film, imajući u vidu da je u toj prestižnoj selekciji “Druga stana svega” jedini film iz ovog dela Evrope.

Prema sinopsisu, novi film Mile Turajlić govori o istoriji i demokratskim promenama u Srbiji, a priča je ispričana iz jednog stana u Beogradu koji je podeljen vratima koja su zatvorena više od 65 godina. Simbolizujući kako politika postaje lično pitanje, film je hronika jedne porodice koja postaje portret izbora koje pojedinac mora da čini boreći se protiv represije, ali i suočavajući se sa iluzijama tokom procesa tranzicije.



Prema rečima Mile Turajlić, želela je da ispriča priču o svojoj zemlji iz veoma ličnog ugla, i to iz određenog prostora – stana u kojem živi. Dok se priča odvija u stanu njene majke, pogled kroz prozor predstavlja Srbiju kakva je retko viđena u medijima.

Mila Turajlić snimala je taj film desetak godina, prikupljajući arhiv dramatičnih i intimnih momenata koji su se dešavali u okolnim ulicama.



Reč je o koprodukciji Srbije (Dribbling Pictures), Francuske i Katara, koju su podržali Ministarstvo kulture i informisanja Srbije, Eurimaž (Eurimages), CNC – Cinemas du monde i Doha Film Institute.

Ujedno, Mila Turajlić je radila na filmu “Dosije Labudović”- priči o nastanku Pokretu nesvrstanih ispričanoj kroz objektiv kamere čoveka koji je taj uzbudljiv period snimao - Stevana Labudovića, snimatelja Filmskih novosti, koji je bio određen da prati predsednika Tita na putovanjima mira, počev od prve plovidbe Galebom do Indonezije, Indije i Burme.

Festival u Torontu biće održan od 7. do 17. septembra, a postoji već vise od 40 godina i jedan je od najznačajnijih filmskih festivala na severnoameričkom tlu.

(SEEcult.org)

Otvoren 23. SFF



Sarajevo film festival svečano je otvoren 11. avgusta u Narodnom pozorištu, a narednih sedam dana prikazaće 235 filmova u 18 programa, od kojih u četiri takmičarska.

Publika 23. SFF-a ima priliku da pogleda 43 svetske premijere i 23 međunarodne.

Festivalski program počeo je filmom “Druga strana nade” finskog reditelja Akija Kaurismakija, za koji je ranije ove godine dobio Srebrnog medveda za režiju na Berlinalu.

Zvezda na otvaranju 23. SFF-a bio je američki nagrađivani angažovani autor dokumentarnih filmova Džošua Openhajmer, kome je priređen program Posvećeno, u okviru kojeg će predstaviti ostvarenja koja su ga svrstala među najznačajnije filmske autore današnjice, kao što su “Pogled tišine” (The Look of Silence) o zločinima u Indoneziji 60-ih godina 20. veka i “Čin ubistva” (The Act of Killing, 2013) kojim je skrenuo pažnju svetske javnosti na masovno, od strane vlasti organizovano pogubljenje komunista, njihovih pristalica i potpuno nedužnih ljudi u Indoneziji 1965-1966. godine prošlog veka.



Kao zvezde 23. SFF-a najavljeni su i američki rediutelj Oliver Stoun i britanski glumac Džon Kliz, dobitnici nagrade za izuzetan doprinos filmskoj umetnosti Počasno srce Sarajeva.

Prema tradiciji da ceremoniju svečanog otvaranja SFF-a vode mladi, talentovani bosanskohercegovački umetnici, tu ulogu dobila je glumica Amila Terzimehić.




Otvaranje 23. SFF-a u Narodnom pozorištu i Letnjem kinu Raiffeisen

SFF je prikazao 2016. godine 223 filma iz 61 zemlje, a prema navodima organizatora, odgledalo ih je više od 100.000 posetilaca. Najveća zvezda bio je američki glumac, reditelj i producent Robert de Niro, kome je uručeno prvo Počasno Srce Sarajeva za životno delo, a i otvorio je 22. SFF uoči projekcije restaruisane verzije “Taksiste”.

Najboljim igranim filmom proglašena je savremena porodična drama “Album” turskog reditelja Mehmeta Can Mertoglua, debitantski film koji je bio u konkurenciji sa još sedam ostvarenja, a dobio je i dva priznanja partnera SFF-a – nagrade Cineuropa i CICAE – Međunarodne konfederacije art bioskopa. Srce Sarajeva za najbolji kratki film dobio je srpski “Tranzicija” Milice Tomović o devojci koja odlazi u Ameriku da bi promenila pol, dok je najboljim dokumentarcem proglašen rumunski “Samo dašak” Monice Lazurean-Gorgan, koji istražuje duboko kontradiktornu prirodu porodične ljubavi.

Festivalski sajt je sff.ba, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org.

*Foto: SFF

Počeo 41. Festival filmskog scenarija



Festival filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji, na kojem učestvuje 14 domaćih filmova u trci za nagrade, počeo je 13. avgusta filmovima “Vetar” scenaristkinje Ane Radić, u režiji Tamare Drakulić, “Zona Zamfirova II deo” scenarista Ivane Mitić i Miroslava Mitića, u režiji Juga Radivojevića i “Rekvijem za gospođu J.” scenariste i reditelja Bojana Vuletića.

Do 17. avgusta, kada će van konkurencije biti prikazan film “Na mlečnom putu” Emira Kusturice, publika 41. FFS-a imaće priliku da vidi i filmove “Ime: Dobrica, prezime: nepoznato” scenariste i reditelja Srđe Penezića, “Stado” scenariste Nebojše Romčevića, u režiji Nikole Koja, “Santa Maria della Salute” scenariste i reditelja Zdravka Šotre, “Povratak” scenariste i reditelja Predraga Jakšića, “Jesen samuraja” scenariste Dimitrija Vojnova, u režiji Danila Bećkovića, “Afterparty” scenariste i reditelja Luke Bursaća, “Naši očevi, majke i njihova deca” scenaristkinje i rediteljke Sanje Savić, “Kozje uši” scenaristkinje Vladislave Vojnović, u režiji Marka Kostića, “Slepi putnik na brodu ludaka” scenariste Vuleta Žurića, u režiji Gorana Marovića, te “Igla ispod praga” scenariste i reditelja Ivana Marinovića i “Biser Bojane” scenariste Vladana Đurđevića, u režiji Milana Karadžića.

Filmove ocenjuje žiri kojim predsedava Feti Dautović, a članovi su Milan Jelić i Stevan Filipović, reditelj i koscenarista filma “Pored mene”, koji je pobedio prošle godine na 40. FFS-u. Filipović je i koscenarista filma “Dobra žena” sa Darkom Lungulovim i Mirjanom Karanović, koja je i režirala tu dramu, takođe nagrađenu na 40. FFS-u.

Osim nagrada zvaničnog žirija, biće dodeljena i nagrada “Slavko Lazarević” lista “Ilustrovane Politike” za najbolji scenario, te nagrada žirija Grada domaćina - replika rimskog zlatnika za doprinos FFS-u.

U okviru pratećeg programa, biće održana Letnja škola dramaturgije “Slobodan Stojanović” i Letnja škola filmske kritike, a najavljene su i promocije knjiga “Mrtvi” Slobodana Novakovića i “Kosovo, vera i pomirenje” Gorana Radovanovića.

Uoči svečanog otvaranja 41. FFS-a na Letnjoj pozornici “Danilo Bata Stojković”, u Zamku kulture otvorena je izložba “Mija Aleksić - biti glumac”, u organizaciji Kulturnog centra Gornji Milanovac.

Takođe, najavljen je i tradicionalni simpozijum, posvećen ovoga puta aktivnostima Jugoslovenske kinoteke.

Filmovi u takmičarskom programu nisu selektovani, već se predstavlja celokupna produkcija.

Novi umetnički direktor FFS-a je Marko Živić, koji je na tom mestu zamenio Dragoljuba Vojnova.

FFS organizuje Kulturni centar u Vrnjačkoj Banji, pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture i informisanja Srbije i Opštine Vrnjačka Banja.

FFS je jedinstven po fokusu na scenario, a započet je redinom 70-ih godina, nakon polemike u javnosti o scenaristici kao najslabijoj karici domaćeg filma. U Vrnjačkoj Banji u to vreme je postojala smotra “Jugoslovenski igrani film u akciji”, koja je 1977. godine prerasla u festival.

Festivalski sajt je screenfest.org.rs, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org.

(SEEcult.org)

Stounu uručeno Počasno Srce Sarajeva

http://seecult.org/vest/stounu-uruceno-pocasno-srce-sarajeva

18. Mediteran Film Festival, ŠB

Vrsta dogadjaja:
Festival
Datum:
Saturday, August 26, 2017 - 10:00
Link:
http://www.mff.ba
18. MFF - Mediteran Film Festival (23-26.8.2017.) Široki Brijeg

Program je OVDE
http://www.mff.ba/2017/MFF_18_RASPORED_PROJEKCIJA.pdf

Produžen rok za prijavljivanje filmova za 15. Filmski front



Tuesday, August 15, 2017 - 22:00 to Friday, September 15, 2017 - 23:45
Međunarodni festival kratkometražnog filma Filmski front produžio je rok za slanje filmova do 15. septembra.

Uslovi konkursa:

- maksimalna dužina filma 30 minuta
- film mora biti produciran tokom tokom ove ili prošle godine
- festival prima eksperimentalne, igrane, animirane i dokumentarne filmove.

Filmskom frontu, međunarodnom festivalu kratkometražnog filma, ovo će biti 15. izdanje. Iako je do sada festival doživeo nekoliko preobražaja i rastao iz godine u godinu, zbog ograničenih finansijskih mogućnosti, odnosno izostanka podrške Grada Novog Sada i Pokrajinskog sekretarijata za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama Vojvodine, te pokroviteljstva jedino Ministarstva kulture i informisanja Srbije, ekipa festivala primorana je da ga ove godine izvede u mnogo skromnijem obimu.

Zbog ovakve situacije, koja nažalost, ne pogađa samo Filmski front, već deluje i na mnogim drugim kulturnim frontovima, slogan ovogodišnjeg festivalskog izdanja je “NoSignal”, aludirajući na nedostatak sluha države za sektor kulture.

Više informacija o prijavljivanju filmova moguće je naći na sajtu filmfront.rs.

(SEEcult.org)