THE POLICE

Od samog početka, The Police je smatran za jedinstven bend – grupu koja
je u stanju da za vreme žive svirke pretvori, i onako impresivan zvuk
snimljen u studiju, u nešto natprirodno. Kombinujući kontrolisanu
energiju i izazovnu melodiju, Sting, Stjuart Koplend i Endi Samers su
svirali instinktivno improvizujući kao džez trio i ispoljavajući divlju
energiju pank-rok benda – spoj koji ih je načinio jednom od ključnih rok
grupa u 70im i 80im godinama prošlog veka.

Grupa je počela da se
probija u periodu kad je pank groznica zahvatila muzičku scenu, krajem
70ih. Svaki član je došao iz različitog muzičkog pravca: Samers je
svirao u grupi The Animals, Soft Machine i Kevin Ayers, Koplend je bio
član Curved Air i imao kratku solo karijeru kao Klark Kent, dok je Sting
svirao u raznim grupama koje su izvodile džez fuziju. Bend je prikazao
svoju virtuoznost, ubacujući sopstvene delove u rege gruv i kompleksne
aranžmane. Uz Samersovu energičnu i inovativnu svirku na gitari,
Koplendovu varljivo složenu kombinaciju ritmova i Stingov ravnomeran bas
i uzvišen vokal, The Police su bez sumnje bili najodvažniji
predstavnici žanra, u to vreme poznatog kao novi talas.

Njihov
prvi album, “Outlandos D’Amour” je izdala kuća A&M Records 1978.
godine i ubrzo je izbio na vrh top lista sa hitovima kao što su
“Roxanne” i “So Lonely.” Drugi album, “Reggatta de Blanc”, je izašao
sledeće godine i takođe je osvojio vrhove top lista i doneo nam hitove
kao što su “Message in a Bottle” i “Walking on the Moon”. On je, takođe,
doneo bendu prvu Gremi nagradu za naslovnu numeru. “Zenyatta
Mondatta”je usledio 1980. godine, i doneo još dve Gremi nagrade za
grupu, kao i hitove “Don’t Stand So Close To Me” i “De Do Do Do, De Da
Da Da” koji su bili među prvih deset na top listi. Godine 1981. izašao
je novi album grupe The Police “Ghost in the Machine” koji je postao
dupli platinum sa hit singlovima “Every Little Thing She Does is Magic” i
“Spirits in the Material World.”
Nakon pauze od godinu dana,
članovi benda su se ponovo okupili da snime “Synchronicity”, album za
koji se ispostavilo da je njihov najbolji, a koji im je doneo tri Gremi
nagrade. Ovaj najuspešniji album grupe The Police, je lansirao pesmu
"Every Breath You Take”, jednu od najpoznatijih balada iz 80ih godina i
dobitnika nagrade BMI 2005 godine za emitovanje na radiju od osam
miliona puta. Bili su na prvom mestu liste najslušanijih bendova na
američkom radiju 80ih godina, a sličan uspeh su postigli i u Velikoj
Britaniji sa 5 albuma na prvom mestu top liste i mnogo uspešnih
singlova. The Police je dobio Brit nagradu za najbolju grupu, 1982
godine, a 1985. istu nagradu za izrazit doprinos britanskoj muzici.

Nakon
što se bend raspao 1984. godine, odvojene karijere svih članova benda
su i dalje cvetale. Sting je izdao “Dream of the Blue Turtles” 1985., na
čijem stvaranju su učestvovali mnogi poznati džez muzičari, uključujući
Keni Kirklenda, Derila Džounsa, Omara Hakima i Branforda Marsalisa.
Stingova uspešna solo karijera se nastavila izdavanjem albuma “Bring On
The Night”, “Nothing Like The Sun”, “The Soul Cages”, “Ten Summoner's
Tales”, “Mercury Falling”, “Brand New Day”, “All This Time”, “Sacred
Love”, i poslednji, “Songs from the Labyrinth”, kojim je lično odao
počast Džonu Daulendu, kompozitoru iz 16og veka, koji je debitovao kao
prvi na Billboardovoj top listi klasične muzike, i tu se zadržao 15
nedelja zaredom. Godine 1979, Sting se prvi put oprobao u
kinematografiji u filmskoj adaptaciji “Quadrophenia” i od tad se pojavio
u 14 filmova, uključujući i kultni film “Dina”. Takođe je bio izvršni
producent u filmu “A Guide To Recognizing Your Saints” koji je imao
pozitivne kritike, 2006 godine, i pojavio se na Brodveju kao glavni
glumac u produkciji iz 1989. "Opera za tri penija". Sting je 2003.
godine objavio memoare pod nazivom “Raštimovana muzika”, koji su proveli
13 nedelja na list best selera u Nju Jork Tajmsu. Nedavno je objavio
knjigu “Pesme”- opsežnu kolekciju tekstova i ličnih komentara,
upotpunjenu fotografijama iz celog toka njegove karijere. Jednostavno
rečeno, Sting je postao jedan od najupečatljivijih i najcenjenijih
izvođača, koji je u svojoj solo karijeri dobio još 11 Gremija pored 2
Brit nagrade, Zlatnog globusa, EMI-ja, tri nominacije za Oskara, Nagradu
veka Bilbord časopisa i 2004.
MusiCares nagradu za Ličnost godine.
Stjuart
Koplend je stvarao filmsku muziku koja je bila među najinovativnijim i
najupečatljivijim u filmskom muzičkom svetu. Radio je sa velikim brojem
režisera na skoro 40 filmova i televizijskih dela od 1984. godine,
uključujući i "Vol Strit" Olivera Stouna, "Rumblefish" Frencisa Forda
Kopole. Dobio je nominaciju za Zlatni Globus za najbolju filmsku muziku,
kao i nominaciju za Oskara za najbolji strani film 'Četiri dana u
septembru', i radio na serijama nominovanim za Emi nagradu kao što je
'Neko je živ, a neko mrtav'. Na solo albumu se našla i kultna muzika iz
filma ' The Rhythmatist' njegova zvučna odiseja po Afričkom kontinentu.
Koplend je nastavio da se razvija kao kompozitor, pišući raznovrsna dela
kao što su opere, baleti i koncerti za orkestar, među kojima je i:
'Holy Blood and the Crescent Moon' napisana za Klivlendsku Operu, Bačva
Amontillada', i 'Kralj Lir' za Balet iz San Franciska. Nedavno je uz
pomoć duvačke sekcije, kvarteta udaraljki i kamernog orkestra oživeo
album "Orchestralli", i za to bio nominovan za Gremija 2006. godine.
Svirao je uživo muziku i pravio uspešne turneje sa nekim svetskim
muzičkim i rok ansamblima, uključujući i onaj koji svira jedinstvenu
ezoteričnu i divlje melodičnu muziku iz 'La Notte della Taranta'—drevnu
trens muziku koja potiče iz Salentinske Grčke, oblasti iz južne Italije.
Koplend je napravio senzacionalan povratak na rok scenu kad se ponovo
udružio sa Trej Anastejšom iz grupe Phish i Les Klejpulom iz Primus kako
bi izveli Oysterhead na prošlogodišnjem Bonaru festivalu. Časopis
Bilbord je to ocenio kao “moćno” izvođenje, a trio je snimio sjajan
album za Elektra Records 2000. godine i išao na turneje 2000. i 2001. U
januaru 2006. "Everyone Stares: The Police Inside Out" se pojavio na
filmskom festivalu Sundance. Ovaj dokumentarni dugometražni film je
opisao stvaranje, svetski uspeh i raspad grupe The Police. Stjuart je
bio režiser, producent, narator i snimatelj ovog filma snimljenog Super
8mm kamerom i prikazao je svoj pogled iz perspektive koju je imao iza
bubnjeva, a film je dobro prihvaćen. Sada se može naći na DVD u celom
svetu i prikazuje se na brojnim filmskim festivalima širom sveta, i
počeo se prikazivati u pozorištima u Japanu u martu 2007. godine. Pored
svih ovih aktivnosti Koplend je započeo karijeru i na ekranima kao
sudija u poznatoj seriji BBC1 ' Samo nas dvoje'. Koplend je dobitnik
Visionary nagrade Holivudskog filmskog festivala 2003. za izvanrednu
muziku na filmu, a 3. marta 2007. je primio nagradu Cinequest Maverick
Spirit .

Od raspada grupe the Police 1984. godine, Samers je
snimio 12 solo albuma, i sarađivao sa umetnicima poput Roberta Fripa,
Džona Iteridža, Viktora Biglona, Roberta Meneskala i Bendžamina
Verderija i redovno je održavao turneje, pojavljujući se kao glavna
zvezda na raznim džez festivalima širom sveta. U martu 2005. godine,
Samers je nastupio prvi put u Karnegi Holu sa koncertom za orkestar Dark
Florescence, delom koje je specijalno naručeno sa Jejl univerziteta za
Endija. On je, takođe, pravio aranžman za filmsku muziku, uključujući
“Bez novca na Beverli Hilsu” i “Vikend kod Bernija”. Samers je pet puta
bio izglasan kao najbolji gitarista na svetu, tokom 80ih godina prošlog
veka, u časopisu Guitar Player i nakon toga je postao stalni član
njihovog Hola slavnih. Gibson i Martin su napravili gitare sa Endijevim
potpisom. Dobio je nagradu za životno delo od proizvođača Gibson gitara
2003. i nedavno je Fender izbacio model u čast njegove čuvene Telecaster
gitare. U oktobru 2006. izdao je autobiografiju “Propušteni voz:
memoari”, delo koje otkriva dosta o godinama koje su prethodile i koje
je proveo kao član grupe The Police, prikazujući intiman pogled na bend
tokom njihovog vrtoglavog uspeha. Nakon što je objavio svoju prvu knjigu
fotografija 1983. godine, “Otkucaj”, Samers je dobio dosta pohvalnih
kritika za njegov rad sa fotoaparatom, uključujući i veoma cenjen prikaz
“Ovakav grad” u Galeriji lepih umetnosti u Londonu i “Svetlosne niti”,
saradnja sa istaknutim njujorškim fotografom Ralfom Gibsonom. U martu
2207. Taschen Books je objavila “Posmatraću vas”, obiman fotografski
časopis o godinama koje je proveo kao član grupe The Police.
U martu
2003., grupa The Police se na kratko vratila na scenu radi ulaska u
rokenrol Hol Slavnih. Odsvirali su tri klasika “Roxanne”, “Every Breath
You Take”, i “Message in a Bottle” i obnovili nadu kod obožavatelja u
celom svetu da bi se u budućnosti ponovo mogao okupiti jedan od
najinovativnijih i najuticajnijih rokenrol bendova.
Iako su
postojali samo nešto više od šest godina, doprinos ovog benda rok muzici
je ogroman. Oni su bili prvi bend koji je integrisao smisleni pristup
pank roka i pokretačku, pozitivnu energiju regea. Pošto su prodali preko
50 miliona albuma širom sveta, The Police je doživeo neviđen uspeh na
top listama i osvojili su brojne nagrade što kritike, tako i publike,
ali nikad nisu dozvolili da takve sporedne stvari zasene njihovu
predanost samoj muzici. To se može videti kroz celu istoriju benda, od
samog početka do kraja, i dobija se jasna, sažeta slika muzičke grupe
koja nas je povela na kratko, ali nezaboravno putovanje kroz najveće
dubine svoje duše – a istovremeno nam priuštila sjajan provod.